در مقایسه با گروه کنترل , بیماران میگرنی ضخامت کورتکس و سطح سطحی نواحی مربوط به پردازش درد را نشان دادند . حداقل همپوشانی آناتومیکی در ضخامت کورتکس و ناهنجاری‌های سطح کورتکس وجود داشت , در حالیکه ناهنجاری‌های سطح کورتکس بیشتر از ناهنجاری‌های ضخامت کورتکس بود . وجود هاله و ماده سفید در mri که به نظر می‌رسد در افراد مبتلا به میگرن شایع‌تر است , مربوط به توزیع منطقه‌ای ضخامت کورتکس و ناهنجاری‌های ناحیه سطحی است , اما نه به مدت بیماری و بسامد حمله .
خال میرزایف گفت : " مهم‌ترین یافته مطالعه ما این بود که ناهنجاری‌های قشری که در بیماران مبتلا به میگرن رخ می‌دهد , نتیجه تعادل بین یک زمینه ذاتی است, همانطور که توسط تغییرات ناحیه‌ای سطح کورتکس , و فرآیندهای مرتبط با بیماری مانند اختلالات ضخامت کورتکس بیان می‌شود . " اندازه‌گیری‌های دقیق ناهنجاری‌های قشری , به توصیف بهتر بیماران مبتلا به میگرن کمک می‌کند و درک فرآیندهای پاتوفیزیولوژیک زمینه را بهبود می‌بخشد . "
مطالعات تکمیلی برای درک کامل معنای ناهنجاری‌های قشری در نواحی پردازش درد بیماران میگرنی مورد نیاز است .
او گفت : " این که اختلالات ناشی از تکرار حملات میگرن باشند یا یک امضای آناتومیکی باشد که مستعد ابتلا به بیماری باشد هنوز مورد بحث است . " به نظر من , آن‌ها ممکن است در ایجاد بیماران میگرنی نسبت به درد و پردازش غیرطبیعی شرایط دردناک و تحریکات نقش داشته باشند. "
محققان مطالعه طولی گروه بیمار را انجام می‌دهند تا ببینند که آیا ناهنجاری‌های قشری آن‌ها پایدار هستند یا در طول بیماری بدتر می‌شوند . هدف از این مطالعه بررسی اثرات درمانی بر روی تغییرات مشاهده‌شده در پیچش کورتکس و بررسی بیماران مبتلا به میگرن جهت ارزیابی این اختلالات است .
آیا تحریک عصبی می‌تواند به جلوگیری از میگرن کمک کند ?
خلاصه :
طبق تحقیقات جدید منتشر شده در مجله علوم اعصاب آمریکا , مجله پزشکی آکادمی علوم اعصاب آمریکا , یک روز ممکن است یک محرک عصبی برای بیماران مبتلا به میگرن باشد .
این محرک روی پیشانی قرار داده می‌شود و تحریک الکتریکی را به عصب سیاتیک می‌دهد .
روش کار : این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود . سپس هر یک از آن‌ها به مدت سه ماه یا هر روز به مدت سه ماه , به مدت سه ماه تحریک شدند .
آن‌هایی که این تحریکات را دریافت کردند , در ماه سوم درمان در مقایسه با ماه اول درمان , دچار میگرن بودند . تعداد روزه‌ای مبتلا به میگرن از ۴۲ روز به ۲۱ روز در ماه کاهش یافت . این تعداد برای کسانی که درمان ساختگی را دریافت کردند تغییر نکرد .
این مطالعه همچنین به بررسی تعداد افراد مبتلا به میگرن در یک ماه می‌پردازد . این تعداد برای افرادی که این تحریکات را دریافت کرده بودند برابر با 10 / 59 درصد بود .
او گفت : " این نتایج بسیار هیجان‌انگیز هستند , زیرا نتایج مشابه با داروهایی هستند که برای جلوگیری از میگرن به کار می‌روند , اما اغلب این داروها عوارض جانبی زیادی برای مردم دارند و اغلب اثرات جانبی به اندازه کافی بد هستند که مردم تصمیم به ترک اعتیاد می‌گیرند . " این مطالعه توسط منطقه والون , اداره اقتصاد , اشتغال و تحقیق در بلژیک انجام شد .

منبع سایت علم روز