مهم است توجه کنیم که بسیاری از افرادی که این عوامل خطر را دارند خودکشی نمی‌کنند . سوال : علائم هشدار چه هستند ؟ پاسخ : در زیر برخی از نشانه‌هایی که ممکن است به خودتان و یا دوستی که ممکن است دلیل نگرانی باشد آورده شده‌است : صحبت کردن در مورد تمایل به مردن یا تمایل به کشتن خود ایجاد یک برنامه و یا گشتن به دنبال راهی برای کشتن خود ، مانند جستجو به صورت آنلاین خریدن یک تفنگ یا قرص‌های انبار کردن احساس خالی کردن، ناامید کردن و یا احساس اینکه هیچ دلیلی برای زندگی وجود ندارد احساس خفگی یا درد غیرقابل‌تحمل صحبت کردن درباره اینکه باری بر دوش دیگران است ، افزایش استفاده از الکل یا مواد مخدر با اضطراب و اضطراب رفتار می‌کرد ؛ رفتار ناشایستی داشت. خوابیدن کم یا بیش از حد خارج کردن از خانواده یا دوستان یا احساس منزوی کردن نشان دادن خشم یا صحبت کردن در مورد انتقام گرفتن با نمایش نوسانات روحی شدید خداحافظی کردن با کسانی که دوست داشته باشند و به نظم و ترتیب کار کنند . گشتن به دنبال کمک نشانه قدرت است ؛ اگر نگران هستید ، با غرایز خود بروید و به دنبال کمک حرفه‌ای باشید . رسیدن به دوستی که نگران آن هستید نیز نشانه قدرت است . چه کاری می‌توانم برای خودم و یا کس دیگری انجام دهم ؟ پاسخ : اقدام فوری بسیار مهم است . در اینجا چند منبع وجود دارد : Prevention : ۱ - ۲۷۳ - ۲۷۳ - TALK ( ۸۲۵۵ ) ، کمک‌های محرمانه ۲۴ ساعته . همچنین می‌توانید از وب سایت Lifeline's در www.suicidepreventionlifeline.org دیدن کنید . خط بحران سربازان قدیمی : ۱ - ۸۰۰ - ۲۷۳ - ۸۲۵۵ ، فشار ۱ خط متن بحران : متن آغاز به ۷۴۱ - ۷۴۱ می‌کند HealthReach ، اطلاعات موجود در زبان‌های مختلف : www.healthreach.nlm.nih.gov / searchindex / Suicide www.nimh.nih.gov / findhelp Help for Mental : Institute National National National of web Health Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental Mental خدمات مسیریابی Referral Treatment : ۱ - ۸۰۰ - ۶۶۲ - کمک ( ۴۳۵۷ ) ، سرمایه‌گذاری از سوی اداره خدمات بهداشت و خدمات سلامت روانی س : اگر کسی قصد خودکشی در رسانه‌های اجتماعی را داشته باشد ، چه؟ A : بسیاری از خروجی‌های رسانه‌های اجتماعی از جمله فیس بوک ، تویی‌تر ، یوتیوب ، Tumblr و گوگل پلاس راه‌هایی برای گزارش محتوای خودکشی دارند و به خالق محتوا کمک می‌کنند . هر سایت ارتباط جمعی دارای یک روش متفاوت است ، بنابراین صفحه کمک سایت را برای کمک جستجو می‌کند . سوال : اگر بخواهم داستانی درباره خودکشی بنویسم ، چه؟ پاسخ : فکر عالی ! در اینجا پیشنهاداتی برای گزارش خودکشی وجود دارد : http: / /reportingonsuicide.org /. سوال : برای اطلاعات بیشتر در مورد پیش‌گیری از خودکشی کجا می‌توانم بروم ؟ پاسخ : می‌توانید : بازدید از وب سایت NIMH : جستجو و جستجوی " خودکشی " به کتابخانه ملی of مراجعه کنید . انگلیسی : www.nlm.nih.gov / medlineplus ( Espanol ) : www.nlm.nih.gov / medlineplus / spanish اطلاعاتی در مورد آزمایش‌های بالینی در پایگاه ملی پزشکی آزمایش بالینی : www.ClinicalTrials.gov / اطلاعات از NIMH در فرمت چندگانه موجود است . شما می‌توانید آیتم‌های آنلاین را مرور و سفارش دهید ، اسناد را در پی دی اف دانلود کنید ، و بروشورهای کاغذی را از طریق ایمیل سفارش دهید . اگر دسترسی به اینترنت ندارید و مایل به دریافت اطلاعات مربوط به این نشریه هستید ، لطفا ً با مرکز منابع اطلاعات NIMH در شماره‌های زیر تماس بگیرید . pandas - سوال‌ها و پاسخ‌ها تصویر conver conver برای انتشار pandas . مرور pandas چیست ؟ pandas مخفف Autoimmune اختلالات مربوط به کودکان است . یک کودک را می‌توان با pandas تشخیص داد وقتی که: اختلال وسواسی جبری ( OCD ) و یا اختلالات عصبی به طور ناگهانی در پی عفونت strep ( مانند گلو strep یا تب سرخ ) ظاهر می‌شوند . علائم OCD یا علایم تیک به طور ناگهانی بعد از عفونت strep بدتر می‌شوند . علایم معمولا ً چشمگیر هستند ، " یک شبه و خارج از " آبی " اتفاق می‌افتد و می‌تواند شامل موتور و / یا صوتی ، وسواس‌های ، و یا اجبار باشد . علاوه بر این نشانه‌ها ، کودکان نیز ممکن است کج‌خلق و کج‌خلق شوند ، حملات اضطرابی را تجربه کنند و یا نگرانی خود را در رابطه با جدا کردن والدین یا عزیزان خود نشان دهند .
چه چیزی باعث آن می‌شود ? باکتری‌ها ارگانیسم‌های قدیمی هستند که با پنهان شدن از سیستم ایمنی تا حد امکان زنده می‌مانند . آلوئه ورا خودش را با قرار دادن مولکول‌ها روی دیواره سلولی خود پنهان می‌کند به طوری که تقریبا ً شبیه مولکول‌های یافت‌شده روی قلب , مفاصل , پوست و بافت‌های مغز است . این مخفیگاه , " تقلید مولکولی " نامیده می‌شود و به باکتری‌ها اجازه می‌دهد تا مدت زیادی از آشکارسازی فرار کنند . اما این مولکول‌ها در نهایت به صورت خارجی به بدن شناخته می‌شوند و سیستم ایمنی کودک با تولید آنتی‌بادی به آن‌ها واکنش نشان می‌دهد . سیستم ایمنی به دلیل تقلید مولکولی توسط باکتری‌ها , نه تنها به ملکول‌های ضد عفونت , بلکه به مولکول‌های میزبان انسانی واکنش نشان می‌دهد . مطالعات در این زمینه و جاه‌ای دیگر نشان داده‌اند که برخی از آنتی‌بادی‌های ضد مغز " ضد مغز " مغز را هدف قرار می‌دهند که باعث ایجاد ocd , استرس و دیگر علائم عصبی مزمن می‌شود . آیا یک بزرگ‌سال بالغ می‌شود ? پاندا به عنوان یک بیماری کودکان در نظر گرفته می‌شود و معمولا ً از دوران کودکی تا بلوغ به نظر می‌رسد . واکنش به عفونت استرپتوکوکی بعد از گذشت سال‌ها نادر است , اما محققان تشخیص می‌دهند که پاندا ممکن است در بین نوجوانان رخ دهد . بعید است که کسی این علائم عصبی را برای اولین بار به عنوان یک بزرگ‌سال تجربه کند , اما کاملا ً بررسی نشده است . ممکن است نوجوانان و بزرگسالان مبتلا به ocd باشند , اما مشخص نیست . مطالعات انجام‌شده در زمینه ocd در بیماران مبتلا به ocd به کودکان محدود است . علایم و نشانه‌ها چه چیزی تشخیص‌داده شده‌است ? تشخیص پاندا یک تشخیص بالینی است که به این معنی است که هیچ تست آزمایشگاهی برای تشخیص پاندا وجود ندارد . در عوض , ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی از معیارهای تشخیصی برای تشخیص پاندا استفاده می‌کنند . در حال حاضر , ویژگی‌های بالینی این بیماری تنها ابزار تعیین این است که آیا ممکن است یک کودک پاندا باشد یا نه . معیارهای تشخیص عبارتند از: وجود اختلال وسواسی - جبری و / یا اختلال tic شروع علایم بیماری در کودکان ( 42 سال تا بلوغ ) شدت علائم مرضی ( مراجعه به اطلاعات زیر ) ارتباط با گروه a عفونت استرپتوکوکی همولیتیک ( یک فرهنگ گلو مثبت برای عفونت استرپتوکوکی a یا تاریخچه تب مخملک ) ارتباط با ناهنجاری‌های عصبی یا حرکات نامنظم و نامنظم که در کنترل کودک نیست ) اگر علائم بیش از یک هفته وجود داشته باشند , آزمایش خون ممکن است برای مستندسازی عفونت استرپتوکوکی قبلی انجام شود . آیا علائم دیگری به آن مبتلا هستند ? بله . کودکانی که به آن‌ها مبتلا هستند اغلب یک یا چند مورد از علایم زیر را در ارتباط با ocd خود تجربه می‌کنند : نشانه‌های adhd ( adhd , بی‌توجهی و بی‌قراری ) اضطراب جدایی ( کودک " بیمار " است و در جدا کردن از مراقبان خود مشکل دارد ; برای مثال , کودک ممکن است نمی‌خواهد در اتاق دیگری در خانه از والدینش باشد . تغییرات روحی , مانند تحریک‌پذیری , ناراحتی , ناپایداری عاطفی ( تمایل به خندیدن یا گریه ناگهانی در آنچه ممکن است لحظه اشتباهی به نظر برسد ) مشکل خواب , شب‌ادراری , زمان - زمان ادرار مکرر و یا هر دو تغییرات در مهارت‌های حرکتی درده‌ای مشترک علائم اتفاقی علائم چیست ? به نظر می‌رسد که کودکانی که به آن‌ها مبتلا هستند , در شدت وسواس و / یا استرس , فراز و نشیب‌های زیادی دارند . حالتی که تقریبا ً همیشه در سطح نسبتا ً ثابت حضور داشته باشد, نشان‌دهنده یک دوره زمانی است . بسیاری از کودکان مبتلا به ocd , روزه‌ای خوش و روزه‌ای بد , یا حتی هفته‌های خوب و هفته‌های بد دارند . با این حال , کودکان با پاندا شروع و یا بدتر شدن علایم خود را دارند و پس از آن بهبود تدریجی و تدریجی دارند .
یک دوره ناهنجار از نشانه‌ها چیست ؟ به نظر می‌رسد که کودکانی که pandas دارند ، در شدت دادن به OCD و / یا tics ، فراز و نشیب‌های بسیاری دارند . OCD یا tics که تقریبا ً همیشه در یک سطح نسبتا ً ثابت حضور دارند ، یک دوره episodic را نشان نمی‌دهند . بسیاری از کودکان مبتلا به OCD یا tics روزه‌ای خوب و روزه‌ای بد ، یا حتی هفته‌های خوب و هفته‌های بد دارند . با این حال ، کودکانی که pandas دارند شروع ناگهانی و یا بدتر شدن علایم خود دارند و پس از آن یک بهبود تدریجی و تدریجی رخ می‌دهد . اگر کودکان مبتلا به pandas عفونت strep دیگری به دست آورند ، علائم آن‌ها ناگهان دوباره بدتر می‌شود . شدت علایم مشاهده‌شده معمولا ً حداقل تا چند هفته ادامه دارد، اما ممکن است چند ماه یا بیشتر دوام بیاورد . کودک من پیش از این گلو strep دارد ، و مبتلا به OCD ، OCD یا هر دو آن را دارد . آیا این بدان معنی است که او pandas دارد ؟ نه ، بسیاری از کودکان مبتلا به OCD و / یا tics هستند و تقریبا ً همه کودکان مدرسه‌ای در برخی موارد گلوی strep دارند . در حقیقت ، هر ساله دانش‌آموز کلاس متوسط به طور متوسط دارای دو یا سه عفونت گلو مبتلا خواهد بود . پاندا زمانی که رابطه بسیار نزدیکی بین شروع ناگهانی یا بدتر شدن OCD و / یا tics و عفونت strep وجود دارد ، به عنوان یک تشخیص در نظر گرفته می‌شود . اگر strep با دو یا سه قسمت از OCD ، tics یا هر دوی آن‌ها یافت شود ، ممکن است که کودک pandas داشته باشد. آنتی‌بادی elevated ضد streptococcal به چه معناست ؟ این برای بچه من بد است ؟ آنتی‌بادی ضد streptococcal ( مقدار مولکول در خون که عفونت قبلی را نشان می‌دهد ) آزمایشی است که مشخص می‌کند آیا کودک عفونت strep قبلی دارد یا خیر . یک titer ضد - به این معنی است که کودک در چند ماه گذشته دچار عفونت strep شده‌است و بدن او آنتی‌بادی تولید می‌کند تا با باکتری strep مبارزه کند . برخی از کودکان آنتی‌بادی بسیار زیادی ایجاد می‌کنند و titers بسیار بالایی دارند ( بالا تا ۲۰۰۰ ) ، در حالی که برخی از آن‌ها ارتفاعات متواضعانه بیشتری دارند . ارتفاع titer elevation doesn't و titers بالا الزاما ً برای کودک شما بد نیستند . آن‌ها یک واکنش عادی و سالم را اندازه‌گیری می‌کنند - تولید آنتی‌بادی برای مبارزه با عفونت . آنتی‌بادی در بدن برای مدتی بعد از عفونت باقی می‌ماند ، اما مقدار زمانی که آنتی‌بادی باقی می‌ماند ، تا حد زیادی بین افراد مختلف فرق می‌کند . برخی از کودکان پس از یک عفونت ، آنتی‌بادی " مثبتی " دارند . چه زمانی یک strep در نظر گرفته می‌شود که غیر عادی یا " ترفیع مقام" محسوب می‌شود ؟ آزمایشگاه ملی سلامت strep titers را بین ۰ - ۴۰۰ بررسی می‌کند تا نرمال باشد . آزمایشگاه‌های دیگر حد بالایی را در ۱۵۰ یا ۲۰۰ تنظیم کردند . از آنجا که هر آزمایشگاه به روش‌های متفاوتی عمل می‌کند ، مهم است که دامنه مورد استفاده آزمایشگاهی را بدانید که در آن آزمون انجام شد - فقط بپرسید در کجا مسیر بین titers منفی یا مثبت را رسم می‌کنند . اگر پزشک کودک من متوجه نشود و یا نمی‌خواهد pandas را در نظر بگیرد چه ؟ با موسسه بین‌المللی OCD ( www.iocdf.org / find-help /) یا the pandas ) تماس بگیرید تا دکتری پیدا کنید که ممکن است در مورد پانداهای اطلاعات داشته باشد . لطفا ً توجه داشته باشید: NIMH صلاحیت حرفه‌ای و صلاحیت ارائهکنندگان خدمات بهداشت و سلامت را که در این وب سایت‌ها فهرست شده‌اند ، ارزیابی نمی‌کند . منابع تنها برای اهداف اطلاع‌رسانی عمومی تامین می‌شوند . NIMH قصد ارائه مشاوره پزشکی خاص به وب سایت‌ها را ندارد بلکه به بازدیدکنندگان کمک می‌کند تا سلامت و اختلالات روانی را بهتر درک کنند . NIMH توصیه‌های پزشکی ویژه‌ای ارائه نمی‌کند و از شما می‌خواهد با یک پزشک متخصص بهداشت و درمان واجد شرایط برای تشخیص و پاسخ به سوالات شخصی خود مشورت کنید . درمان: گزینه‌های درمانی برای کودکان مبتلا به نارساخوانی چه هستند ؟ درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها بهترین درمان برای قسمت‌های حاد of ، درمان عفونت strep است که علائم ( اگر هنوز وجود دارد ) با آنتی‌بیوتیک‌ها است. فرهنگ گلو باید برای مستند کردن حضور باکتری‌های strep در گلو انجام شود .
واکنش ( واکنش ) به ضربه می‌تواند فوری یا با تاخیر باشد . واکنش به آسیب به شدت متفاوت است و گستره وسیعی از رفتارها و پاسخ‌ها را پوشش می‌دهد . کودکان مبتلا به مشکلات بهداشت روانی موجود ، تجربیات ضربه روحی گذشته ، و / یا خانواده محدود و حمایت اجتماعی ممکن است بیشتر از آسیب روانی باشند . اغلب واکنش‌های تجربه شده در میان کودکان پس از از دست دادن اعتماد و ترس از رخداد دوباره اتفاق می‌افتد . مهم است که به یاد داشته باشید : واکنش‌های کودکان به ضربه به شدت تحت‌تاثیر واکنش‌های بزرگسالان به ضربه روحی قرار دارند . افراد از فرهنگ‌های مختلف ممکن است روش‌های خود برای واکنش به تروما را داشته باشند . واکنش‌های معمول عموما ً با تجربه به ضربه روحی در میان کودکان : کودکان زیر ۵ سال و زیر ممکن است به چند روش از جمله : نشان دادن نشانه‌هایی از ترس چسبیده به والد یا مراقب گریه کردن یا جیغ زدن لرزان یا لرزان بی‌هدف حرکت می‌کنند. بی‌حرکت شدن پس از بازگشت به رفتارهای جوان‌تر ، Thumbsucking Bedwetting از تاریکی وحشت دارم . کودکان ۶ تا ۱۱ سال ممکن است با آن‌ها واکنش نشان دهند : خودشان را جمع و جور می‌کنند آرام شدن در اطراف دوستان ، خانواده و معلمان کابوس یا دیگر مشکلات خواب امتناع از رفتن به رختخواب عصبانی شدن یا disruptive شدن داشتن خشم و عصبانیت آغاز مبارزات قادر به تمرکز نیست امتناع از رفتن به مدرسه ناله کردن از مشکلات جسمی توسعه ترس‌های بی‌مورد افسرده شدن ابراز جرم نسبت به آنچه که اتفاق‌افتاده است احساس احساسی و احساسی انجام تکالیف بد با مدرسه و تکالیف از دست دادن علاقه به فعالیت‌های سرگرم‌کننده . نوجوانان در سن ۱۲ تا ۱۷ سالگی ممکن است با آن‌ها واکنش نشان دهند : داشتن flashbacks به این رویداد ( flashbacks ذهن از دیدن رویداد است ) کابوس یا دیگر مشکلات خواب اجتناب از یادآوری رویداد استفاده از مواد مخدر ، الکل و یا تنباکو گستاخ بودن، بی‌احترامی ، و یا رفتار کردن ( رفتار کردن) داشتن شکایات جسمی احساس تنهایی و یا گیجی افسرده بودن عصبانی بودن از دست دادن علاقه به فعالیت‌های سرگرم‌کننده با افکار خودکشی . نوجوانان ممکن است احساس گناه کنند . آن‌ها ممکن است احساس گناه کنند تا مانع از جراحت یا مرگ نشوند . آن‌ها همچنین ممکن است فکر انتقام داشته باشند . امدادگران چه کاری می‌توانند برای کمک انجام دهند ؟ پس از خشونت یا بلایای طبیعی ، امدادگران باید از کودکان محافظت کنند : آسیب بیشتر مناظر و صداها Onlookers و رسانه‌ها . امدادگران باید مهربان باشند اما در جهت هدایت کودکان از محل حادثه و بازماندگان آسیب‌دیده ، شرکت کنند . آن‌ها باید سعی کنند کودکان و دوستان خود را کنار هم نگه دارند . امدادرسانان می‌توانند به شناسایی کودکان در پریشانی حاد کمک کنند و تا زمانی که آرام باشند با آن‌ها بمانند . علائم پریشانی حاد عبارتند از: لرزان Rambling ساکت شد رفتار نامنظم Exhibiting مانند گریه بلند ، خشم ، یا نشستن به طور کامل یا منجمد . امدادگران باید تحمل رفتار سخت و احساسات قوی را داشته باشند . اقداماتی که به کودکان کمک می‌کند احساس امنیت کنند ، به سرعت در آغوش می‌گیرند و یا یک کلمه اطمینان‌بخش . چگونه بزرگسالان می‌توانند به کودکان و نوجوانان که ضربه روحی را تجربه کرده‌اند ، کمک کنند ؟ کمک به کودکان می‌تواند فورا ً و حتی در صحنه رویداد شروع شود . اغلب کودکان در عرض چند هفته از یک تجربه آسیب‌دیده بهبود می‌یابند، در حالیکه ممکن است برخی دیگر به کمک نیاز داشته باشند. اندوه ، واکنش احساسی عمیق به از دست دادن ، ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا حل شود. کودکان ممکن است غم از دست دادن یک دوست ، معلم ، دوست ، یا حیوان خانگی را تجربه کنند . ناراحتی ممکن است با گزارش‌ها خبری یا سالگرد رویداد بدتر یا بدتر شود . برخی از کودکان ممکن است نیاز به کمک از یک متخصص بهداشت روانی داشته باشند . برخی افراد ممکن است به دنبال انواع دیگر کمک از سوی رهبران اجتماعی باشند . کودکانی را شناسایی کنید که به حمایت نیاز دارند و به آن‌ها کمک می‌کنند این کار را به دست آورند . مثال‌هایی از رفتارهای مشکل‌ساز می‌تواند وجود داشته باشد : امتناع از رفتن به مکان‌هایی که آن‌ها را به یاد این رویداد می‌اندازد بی‌حسی عاطفی رفتار خطرناک خشم شدید / عصبانیت مشکلات خواب از جمله کابوس . دستیاران بزرگ‌سال باید : به کودکان توجه کنید به آن‌ها گوش دهید قبول / قبول نکردن در مورد احساسات آن‌ها به آن‌ها کمک کنید تا با واقعیت تجارب خود کنار بیایند .
کاهش اثرات دیگر عوامل استرس زا ، مانند تغییر مداوم و یا تغییر مداوم در محل سکونت دور از خانواده و دوستان فشار برای عملکرد خوب در مدرسه مشکلات حمل و نقل جنگیدن در خانواده گرسنه بودن . شفا بر نمایشگر زمان می‌برد واکنش‌های شدید را نادیده نگیرید به تغییرات ناگهانی در رفتارها ، گفتار ، استفاده از زبان و یا احساسات قوی توجه کنید . به کودکان یادآوری کنید که بزرگسالان آن‌ها را دوست بدارید از آن‌ها پشتیبانی کنید در صورت امکان با آن‌ها خواهد بود . در روزه‌ای اول و هفته‌های اول به همه مردم کمک کنید مراحلی وجود دارند که بزرگسالان می‌توانند به دنبال یک فاجعه باشند که بتواند به آن‌ها کمک کند با آن مقابله کنند، و این کار را برای آن‌ها آسان‌تر می‌کند تا مراقبت بهتری برای کودکان فراهم کنند . اینها شامل ایجاد شرایط ایمن ، حفظ آرامش و دوستانه ماندن و برقراری ارتباط با دیگران هستند . حساس بودن به افراد تحت استرس و احترام به تصمیمات آن‌ها مهم است . در صورت امکان ، به افراد کمک کنید : غذا تهیه کنید جایی امن برای زندگی پیدا کنید اگر آسیب دید از پزشک یا پرستار کمک بگیرید با عزیزان و یا دوستان خود تماس بگیرید کودکان را با والدین و یا بستگان خود نگهداری کنید درک کنید که چه اتفاقی افتاد درک کنید که چه کاری انجام می‌شود بدانید کجا می‌توانید کمک بگیرید . انجام ندهید : افراد را مجبور می‌کنند تا داستان‌هایشان را بازگو کنند . کاوش برای جزییات شخصی چیزهایی مثل " همه چیز خوب " و یا حداقل زنده بمانید " بگویید . بگویید که فکر می‌کنید مردم چه احساسی دارند و چه طور مردم باید رفتار کنند بگویید که مردم رنج‌کشیده اند، چرا که استحقاقش را داشتند . در مورد کمک در دسترس منفی باشید وعده‌هایی درست کنید که نتوانید آن‌ها را نگه دارید چون " به زودی به خانه خواهید رفت ." بیشتر در مورد ضربه روحی و استرس برخی از کودکان بعد از حادثه حادثه مشکلات سلامت روانی طولانی‌مدت را تحمل خواهند کرد . اینها ممکن است شامل اندوه ، افسردگی ، اضطراب و اختلال استرس پس از حادثه باشند . برخی از بازماندگان آسیب‌دیده با کمی حمایت بهتر عمل می‌کنند . دیگران ممکن است نیاز به مراقبت طولانی‌مدت توسط یک متخصص بهداشت روانی داشته باشند . اگر پس از یک ماه در یک محیط ایمن ، کودکان قادر به انجام کاره‌ای معمولی خود نیستند و یا مشکلات رفتاری یا عاطفی جدید ایجاد می‌شوند ، سپس با یک متخصص بهداشت تماس می‌گیرند . عوامل موثر بر چگونگی واکنش یک فرد عبارتند از: به طور مستقیم در این آسیب دخیل است ، به خصوص به عنوان یک قربانی نوردهی شدید و / یا طولانی‌مدت برای رویداد سابقه شخصی ضربه روحی خانواده یا سابقه شخصی بیماری‌های روانی و مشکلات رفتاری شدید حمایت اجتماعی محدود ؛ عدم مراقبت از خانواده و دوستان مشکلات مداوم در زندگی مانند رفتن به خانه جدید یا مدرسه جدید ، طلاق ، تغییر شغل و یا مشکلات مالی . برخی نشانه‌ها ممکن است نیازمند توجه فوری باشند . در صورت بروز این علائم با یک متخصص سلامت روانی آشنا شوید : flashbacks ضربان قلب و عرق کردن به آسانی یکه خورد . از نظر احساسی بی‌حس شده بسیار غمگین و یا افسرده ، افکار و اقدامات برای پایان دادن به زندگی فرد . پرسش‌های پاسخ مثبت درباره خودکشی پرسش‌های پاسخ مثبت درباره خودکشی سوال : خودکشی در کودکان و نوجوانان چقدر رایج است ؟ ج : مراکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها گزارش دادند که در سال ۲۰۱۴ ، خودکشی دومین علت اصلی مرگ افراد جوان ۱۰ تا ۲۴ ساله بود . اگرچه این ارقام ممکن است خودکشی به نظر عادی برسند ، اما هنوز هم یک رویداد نادر است . افکار و رفتارهای Suicidal از مرگ و میر ناشی از خودکشی بیشتر است و نشانه‌های پریشانی شدید هستند . افکار و رفتارهای Suicidal برای توجه به پیشنهادها بی‌خطر نیستند و نباید نادیده گرفته شوند . سوال : برخی از خطرات مربوط به خودکشی چیست ؟ الف : عوامل ریسک با سن ، جنسیت ، یا گروه قومی متفاوت هستند و ممکن است در طول زمان تغییر کنند . برخی از عواملی که ریسک فرد را برای افکار خودکشی و رفتارها افزایش می‌دهند عبارتند از: افسردگی ، اضطراب و اختلالات روانی دیگر اختلال در سواستفاده از مواد مخدر درده‌ای مزمن تلاش برای خودکشی تاریخچه خودکشی خانوادگی خشونت خانوادگی ، از جمله تجاوز فیزیکی یا جنسی سلاح گرم در خانه اخیرا ً از زندان یا زندان آزاد شده‌است قرار گرفتن در معرض رفتار خودکشی دیگران ، مانند اعضای خانواده یا همسالان
کودکان ۶ تا ۱۱ سال ممکن است با آن‌ها واکنش نشان دهند : خودشان را جمع و جور می‌کنند آرام شدن در اطراف دوستان ، خانواده و معلمان کابوس یا دیگر مشکلات خواب امتناع از رفتن به رختخواب عصبانی شدن یا disruptive شدن داشتن خشم و عصبانیت آغاز مبارزات قادر به تمرکز نیست امتناع از رفتن به مدرسه ناله کردن از مشکلات جسمی توسعه ترس‌های بی‌مورد افسرده شدن ابراز جرم نسبت به آنچه که اتفاق‌افتاده است احساس احساسی و احساسی انجام تکالیف بد با مدرسه و تکالیف از دست دادن علاقه به فعالیت‌های سرگرم‌کننده . نوجوانان در سن ۱۲ تا ۱۷ سالگی ممکن است با آن‌ها واکنش نشان دهند : داشتن flashbacks به این رویداد ( flashbacks ذهن از دیدن رویداد است ) کابوس یا دیگر مشکلات خواب اجتناب از یادآوری رویداد استفاده از مواد مخدر ، الکل و یا تنباکو گستاخ بودن، بی‌احترامی ، و یا رفتار کردن ( رفتار کردن) داشتن شکایات جسمی احساس تنهایی و یا گیجی افسرده بودن عصبانی بودن از دست دادن علاقه به فعالیت‌های سرگرم‌کننده با افکار خودکشی . نوجوانان ممکن است احساس گناه کنند . آن‌ها ممکن است احساس گناه کنند تا مانع از جراحت یا مرگ نشوند . آن‌ها همچنین ممکن است فکر انتقام داشته باشند . پدر و مادر چه کاری می‌توانند برای کمک انجام دهند ؟ بعد از خشونت یا فاجعه ، والدین و اعضای خانواده باید احساسات خود را شناسایی کرده و به آن‌ها رسیدگی کنند - این به آن‌ها این امکان را می‌دهد که به دیگران کمک کنند . برای کودکان توضیح دهید که چه اتفاقی افتاده‌است و به آن‌ها اطلاع دهید : تو آن‌ها را دوست داری این رویداد تقصیر آن‌ها نبود . شما نهایت تلاش خود را خواهید کرد که از آن‌ها مراقبت کنید . برای اونا خوبه که احساس ناراحتی کنن . انجام دهید : اجازه دهید کودکان گریه کنند اجازه ناراحتی بگذارید کودکان درباره احساسات صحبت کنند بگذارید آن‌ها درباره احساسات بنویسند اجازه دهید آن‌ها تصاویر را در مورد واقعه یا احساسات خود ترسیم کنند . انجام ندهید : انتظار داشته باشید کودکان شجاع و یا خشن باشند کودکان را قبل از آماده شدن در مورد این رویداد به بحث و بررسی قرار دهید اگر کودکان احساسات قوی نشان دهند عصبانی شوید اگر شروع به bedwetting ، بازی کردن و یا بازی کردن بکنند ، ناراحت می‌شوند . نکات دیگر : اگر کودکان دچار مشکل خواب باشند ، به آن‌ها توجه بیشتری کنید ، بگذارید آن‌ها با نور روشن بخوابند و یا اجازه دهند که آن‌ها در اتاق شما بخوابند ( برای مدت کوتاهی ) . سعی کنید روتین روزمره را حفظ کنید ، برای مثال ، خواندن داستان‌های خواب ، خوردن شام با هم ، تماشای تلویزیون ، خواندن کتاب ، ورزش کردن و یا بازی کردن . اگر نمی‌توانید روال عادی خود را حفظ کنید، ایده‌های جدید را با هم بسازید . به کودکان کمک کنید در صورت امکان با اجازه دادن به آن‌ها غذا ، انتخاب لباس و یا تصمیم‌گیری برای خود را کنترل کنند . چگونه می‌توانم به کودکانی که ضربه روحی را تجربه کرده‌اند کمک کنم ؟ کمک به کودکان می‌تواند فورا ً و حتی در صحنه رویداد شروع شود . اغلب کودکان در عرض چند هفته از یک تجربه آسیب‌دیده بهبود می‌یابند، در حالیکه ممکن است برخی دیگر به کمک نیاز داشته باشند. اندوه ، واکنش احساسی عمیق به از دست دادن ، ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا حل شود. کودکان ممکن است غم از دست دادن یک دوست ، معلم ، دوست ، یا حیوان خانگی را تجربه کنند . ناراحتی ممکن است با گزارش‌ها خبری یا سالگرد رویداد بدتر یا بدتر شود . برخی از کودکان ممکن است نیاز به کمک از یک متخصص بهداشت روانی داشته باشند . برخی افراد ممکن است به دنبال انواع دیگر کمک از سوی رهبران اجتماعی باشند . کودکانی را شناسایی کنید که به حمایت نیاز دارند و به آن‌ها کمک می‌کنند این کار را به دست آورند . مثال‌هایی از رفتارهای مشکل‌ساز می‌تواند وجود داشته باشد : امتناع از رفتن به مکان‌هایی که آن‌ها را به یاد این رویداد می‌اندازد بی‌حسی عاطفی dangerously خشم شدید / عصبانیت مشکلات خواب از جمله کابوس . دستیاران بزرگ‌سال باید : به کودکان توجه کنید به آن‌ها گوش دهید قبول / قبول نکردن در مورد احساسات آن‌ها به آن‌ها کمک کنید تا با واقعیت تجارب خود کنار بیایند . کاهش اثرات دیگر عوامل استرس زا ، مانند تغییر مداوم و یا تغییر مداوم در محل سکونت دور از خانواده و دوستان فشار برای عملکرد خوب در مدرسه مشکلات حمل و نقل جنگیدن در خانواده گرسنه بودن . شفا بر نمایشگر زمان می‌برد واکنش‌های شدید را نادیده نگیرید به تغییرات ناگهانی در رفتارها ، گفتار ، استفاده از زبان و یا احساسات قوی توجه کنید .
به کودکان یادآوری کنید که بزرگسالان آن‌ها را دوست بدارید پشتیبانی کنید در صورت امکان همراه آن‌ها خواهد بود . والدین و مراقبان نیز باید مشاهده اخبار تکراری درباره حوادث ناگوار را محدود کنند . کودکان خردسال ممکن است درک نکنند که پوشش خبری در مورد یک رویداد است و نه چند رویداد مشابه . در روزه‌ای اول و هفته‌های اول مراحلی وجود دارند که می‌توانند به دنبال یک فاجعه باشند که می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا از عهده آن برآیند و مراقبت بهتری از کودکان فراهم کنند . اینها شامل ایجاد شرایط امن , آرام و دوستانه ماندن و برقراری ارتباط با دیگران هستند . حساس بودن نسبت به افراد تحت استرس و احترام به تصمیمات آن‌ها مهم است . در صورت امکان به مردم کمک کنید : غذا بگیرید مکانی امن برای زندگی کردن از یک پزشک یا پرستار کمک بگیرید تماس با عزیزان و یا دوستان کودکان با والدین یا بستگان خود را حفظ کنید درک کنید چه اتفاقی افتاد درک کنید که چه کاری انجام می‌شود از کجا کمک بگیرید . دون مردم را مجبور می‌کند داستان‌های خود را بیان کنند بررسی جزئیات شخصی چیزهایی مثل " همه چیز خوب است " یا حداقل زنده بمانید . چیزی که فکر می‌کنید مردم باید احساس کنند و یا اینکه مردم چگونه باید عمل کنند می‌گویند مردم رنج می‌برند زیرا شایسته آن هستند برای کمک در دسترس منفی باشید قول‌هایی دهید که به زودی به خانه خواهید رفت . " بیشتر در مورد استرس ضربه برخی کودکان پس از یک حادثه ناگوار دچار مشکلات روانی طولانی‌مدت خواهند شد . این ممکن است شامل اندوه , افسردگی , اضطراب و اختلال استرس پس از ضربه باشد . برخی از بازماندگان تروما با کمی حمایت بهتر می‌شوند . برخی دیگر ممکن است نیاز به مراقبت طولانی‌مدت از یک متخصص بهداشت روانی داشته باشند. اگر بعد از یک ماه در محیطی امن , کودکان قادر به انجام کاره‌ای عادی یا مشکلات رفتاری یا هیجانی جدید نیستند , سپس با یک متخصص سلامت ارتباط برقرار می‌کنند . عوامل موثر بر چگونگی واکنش افراد عبارتند از: مثل یک قربانی قرار گرفتن در معرض خطر شدید و یا طولانی‌مدت تاریخچه شخصی آسیب اولیه خانواده یا سابقه شخصی بیماری‌های روانی و مشکلات رفتاری شدید * پشتیبانی اجتماعی محدود ; فقدان خانواده و دوستان مهربان عوامل استرس‌زا مانند رفتن به خانه جدید یا مدرسه جدید , طلاق , تغییر شغل و یا مشکلات مالی . برخی علایم ممکن است نیازمند توجه فوری باشند. با یک متخصص بهداشت روانی تماس بگیرید بازگویی ضربان قلب و عرق ریختن به آسانی یکه خورد از نظر احساسی بی‌حس بودم غمگین یا افسرده بود افکار و اقدامات برای پایان دادن به زندگی فرد . کمک به کودکان و نوجوانان برای مقابله با خشونت و بلایای طبیعی: کاری که کارگران نجات می‌توانند انجام دهند کمک به کودکان و نوجوانان برای مقابله با خشونت و بلایای طبیعی مقدمه کودکان هر سال خشونت و مصیبت را تجربه می‌کنند و با آسیب‌های دیگر مواجه می‌شوند . جوانان مجروح می‌شوند , کسانی را می‌بینند که از خشونت آسیب‌دیده اند, از سو استفاده جنسی رنج می‌برند و عزیزان خود را از دست می‌دهند و یا شاهد رویداده‌ای غم‌انگیز و تکان‌دهنده دیگری هستند . امدادگران شامل پلیس , آتش و سایر نیروهای کمکی می‌توانند به کودکان در غلبه بر این تجربیات کمک کنند و روند بهبودی را آغاز کنند . ضربه چیست ? " ضربه " اغلب به عنوان آسیب‌های فیزیکی تلقی می‌شود . ضربه روانی یک تجربه احساسی دردناک , تکان‌دهنده و گاهی تهدیدکننده زندگی است . ممکن است شامل آسیب‌های فیزیکی نباشد و یا ممکن است منجر به بروز حوادث ناگوار شود . مثال‌ها شامل یک بلای طبیعی , سو استفاده فیزیکی یا جنسی و تروریسم هستند . بلایای طبیعی مانند طوفان , زلزله , و سیل ممکن است جان بگیرند , خانه‌ها یا جوامع را نابود کنند و باعث آسیب‌های جسمانی و روانی جدی شوند . همچنین می‌تواند ناشی از اعمال خشونت‌آمیز باشد . حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر یک نمونه است . تیراندازی‌های جمعی در مدارس یا جوامع و حمله فیزیکی یا جنسی مثال‌های دیگری هستند . حوادث ترومایی , حس امنیت مردم را تهدید می‌کند .
اعضای جامعه چگونه پس از یک حادثه ضربه می‌توانند این کار را انجام دهند ؟ اعضای جامعه با کمک به کودکانی که خشونت یا بلایای طبیعی را تجربه می‌کنند نقش مهمی ایفا می‌کنند . آن‌ها به کودکان در کنار آمدن با ضربه روحی کمک می‌کنند و از آن‌ها در برابر قرار گرفتن در معرض آسیب بیشتر محافظت می‌کنند . مهم است که به یاد داشته باشید : کودکان باید اجازه دهند احساسات خود را بیان کرده و در مورد این رویداد بحث و تبادل نظر کنند، اما مجبور نباشند . اعضای جامعه باید احساسات خود را شناسایی کرده و به آن‌ها رسیدگی کنند ؛ این امر ممکن است به آن‌ها اجازه دهد تا به شکلی موثرتر به دیگران کمک کنند . اعضای جامعه همچنین می‌توانند از ساختمان‌ها و موسسات خود به عنوان محل جمع‌آوری حمایت استفاده کنند . اعضای جامعه می‌توانند به مردم کمک کنند تا منابع را شناسایی کرده و به نقاط قوت اجتماعی و منابعی که امید را حفظ می‌کنند تاکید کنند . اعضای جامعه باید نسبت به موارد زیر حساس باشند : رفتار دشوار احساسات قوی واکنش‌های فرهنگی مختلف . اعضای جامعه می‌توانند به پیدا کردن متخصصان سلامت روانی کمک کنند : Counsel به آن‌ها کمک کنید ببینند این ترس‌ها طبیعی هستند پیشنهاد درمان ارائه درمان هنری به کودکان کمک کنید که مهارت‌های مقابله ، مهارت‌های حل مساله و راه‌های مقابله با ترس را توسعه دهند . در نهایت ، اعضای جامعه می‌توانند جلسات اولیا را برای بحث در مورد این رویداد ، واکنش کودک ، و اینکه چگونه والدین می‌توانند به فرزند خود و دیگر پشتیبانی موجود کمک کنند ، برگزار کنند . چگونه بزرگسالان می‌توانند به کودکان و نوجوانان که ضربه روحی را تجربه کرده‌اند ، کمک کنند ؟ کمک به کودکان می‌تواند فورا ً و حتی در صحنه رویداد شروع شود . اغلب کودکان در عرض چند هفته از یک تجربه آسیب‌دیده بهبود می‌یابند، در حالیکه ممکن است برخی دیگر به کمک نیاز داشته باشند. اندوه ، واکنش احساسی عمیق به از دست دادن ، ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا حل شود. کودکان ممکن است غم از دست دادن یک دوست ، معلم ، دوست ، یا حیوان خانگی را تجربه کنند . ناراحتی ممکن است با گزارش‌ها خبری یا سالگرد رویداد بدتر یا بدتر شود . برخی از کودکان ممکن است نیاز به کمک از یک متخصص بهداشت روانی داشته باشند . برخی افراد ممکن است به دنبال انواع دیگر کمک از سوی رهبران اجتماعی باشند . کودکانی را شناسایی کنید که به حمایت نیاز دارند و به آن‌ها کمک می‌کنند این کار را به دست آورند . مثال‌هایی از رفتارهای مشکل‌ساز می‌تواند وجود داشته باشد : امتناع از رفتن به مکان‌هایی که آن‌ها را به یاد این رویداد می‌اندازد بی‌حسی عاطفی رفتار خطرناک خشم شدید / عصبانیت مشکلات خواب از جمله کابوس . دستیاران بزرگ‌سال باید : به کودکان توجه کنید به آن‌ها گوش دهید قبول / قبول نکردن در مورد احساسات آن‌ها به آن‌ها کمک کنید تا با واقعیت تجارب خود کنار بیایند . کاهش اثرات دیگر عوامل استرس زا ، مانند تغییر مداوم و یا تغییر مداوم در محل سکونت دور از خانواده و دوستان فشار برای عملکرد خوب در مدرسه مشکلات حمل و نقل جنگیدن در خانواده گرسنه بودن . شفا بر نمایشگر زمان می‌برد واکنش‌های شدید را نادیده نگیرید به تغییرات ناگهانی در رفتارها ، گفتار ، استفاده از زبان و یا احساسات قوی توجه کنید . به کودکان یادآوری کنید که بزرگسالان آن‌ها را دوست بدارید از آن‌ها پشتیبانی کنید در صورت امکان با آن‌ها خواهد بود . در روزه‌ای اول و هفته‌های اول به همه مردم کمک کنید مراحلی وجود دارند که بزرگسالان می‌توانند به دنبال یک فاجعه باشند که بتواند به آن‌ها کمک کند با آن مقابله کنند، و ارائه مراقبت بهتر برای کودکان را آسان‌تر می‌کند . اینها شامل ایجاد شرایط ایمن ، حفظ آرامش و دوستانه ماندن و برقراری ارتباط با دیگران هستند . حساس بودن به افراد تحت استرس و احترام به تصمیمات آن‌ها مهم است . در صورت امکان ، به افراد کمک کنید : غذا تهیه کنید جایی امن برای زندگی پیدا کنید اگر آسیب دید از پزشک یا پرستار کمک بگیرید با عزیزان و یا دوستان خود تماس بگیرید کودکان را با والدین و یا بستگان خود نگهداری کنید درک کنید که چه اتفاقی افتاد درک کنید که چه کاری انجام می‌شود بدانید کجا می‌توانید کمک بگیرید انجام ندهید : افراد را مجبور می‌کنند تا داستان‌هایشان را بازگو کنند . کاوش برای جزییات شخصی چیزهایی مثل " همه چیز خوب " و یا حداقل زنده بمانید " بگویید . بگویید که فکر می‌کنید مردم چه احساسی دارند و چه طور مردم باید رفتار کنند بگویید که مردم رنج‌کشیده اند، چرا که استحقاقش را داشتند . در مورد کمک در دسترس منفی باشید وعده‌هایی درست کنید که نتوانید آن‌ها را نگه دارید چون " به زودی به خانه خواهید رفت ."
بیشتر در مورد ضربه روحی و استرس برخی از کودکان بعد از حادثه حادثه مشکلات سلامت روانی طولانی‌مدت را تحمل خواهند کرد . اینها ممکن است شامل اندوه ، افسردگی ، اضطراب و اختلال استرس پس از حادثه باشند . برخی از بازماندگان آسیب‌دیده با کمی حمایت بهتر عمل می‌کنند . دیگران ممکن است نیاز به مراقبت طولانی‌مدت توسط یک متخصص بهداشت روانی داشته باشند . اگر بعد از یک ماه در محیطی امن ، کودکان قادر به انجام کاره‌ای معمولی خود نیستند و یا مشکلات رفتاری یا عاطفی جدید ایجاد می‌کنند و سپس با یک متخصص بهداشت تماس می‌گیرند . عوامل موثر بر چگونگی واکنش یک فرد به آسیب عبارتند از: به طور مستقیم در این آسیب دخیل است ، به خصوص به عنوان یک قربانی نوردهی شدید و / یا طولانی‌مدت برای رویداد سابقه شخصی ضربه روحی خانواده یا سابقه شخصی بیماری‌های روانی و مشکلات رفتاری شدید حمایت اجتماعی محدود ؛ عدم مراقبت از خانواده و دوستان عوامل استرس زا در زندگی مانند رفتن به خانه جدید ، یا مدرسه جدید ، طلاق ، تغییر شغل و یا مشکلات مالی . برخی نشانه‌ها ممکن است نیازمند توجه فوری باشند . در صورت بروز این علائم با یک متخصص سلامت روانی آشنا شوید : flashbacks ضربان قلب و عرق کردن به آسانی یکه خورد . از نظر احساسی بی‌حس شده بسیار غمگین و یا افسرده ، افکار و اقدامات برای پایان دادن به زندگی فرد . کمک به کودکان و نوجوانان کوپ با خشونت و فجایع : آنچه والدین می‌توانند انجام دهند کمک به کودکان و نوجوانان در رابطه با خشونت و پوشش بلایای طبیعی مقدمه هر سال ، کودکان خشونت و فجایع را تجربه می‌کنند و با آسیب‌های دیگر مواجه می‌شوند . جوانان مجروح شده‌اند ، می‌بینند که دیگران از خشونت آسیب می‌بینند ، از سو استفاده جنسی رنج می‌برند ، و عزیزان خود را از دست می‌دهند و یا شاهد رویداده‌ای غم‌انگیز و تکان‌دهنده دیگر هستند . والدین و مراقبت کنندگان می‌توانند به کودکان کمک کنند تا بر این تجربیات غلبه کنند و روند ریکاوری را آغاز کنند . ضربه روحی چیست ؟ " آسیب روانی " اغلب به عنوان آسیب‌های فیزیکی تلقی می‌شود . ضربه روحی روانی ، احساسی دردناک ، تکان‌دهنده ، استرس زا و گاهی تجربه تهدید آمیز است . این ممکن است شامل آسیب‌های فیزیکی نباشد و می‌تواند ناشی از مشاهده رویداده‌ای غم‌انگیز باشد. مثال‌ها شامل یک بلای طبیعی ، سو استفاده فیزیکی یا جنسی و تروریسم می‌شوند . بلایای طبیعی مانند تند بادها ، زمین‌لرزه‌ها ، و سیل می‌توانند جان خود را از دست بدهند، خانه‌ها یا کل جوامع را نابود کنند و باعث آسیب‌های جدی فیزیکی و روانی شوند . هم چنین ضربه‌ای می‌تواند ناشی از اعمال خشونت باشد . حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ یک نمونه است . تیراندازی‌های گروهی در مدارس یا جوامع و آزار فیزیکی یا جنسی مثال‌های دیگری هستند . رویداده‌ای آسیب‌رسان حس امنیت ما را تهدید می‌کنند . واکنش ( واکنش ) به ضربه می‌تواند فوری یا با تاخیر باشد . واکنش به آسیب به شدت متفاوت است و گستره وسیعی از رفتارها و پاسخ‌ها را پوشش می‌دهد . کودکان مبتلا به مشکلات بهداشت روانی موجود ، تجربیات ضربه روحی گذشته ، و / یا خانواده محدود و حمایت اجتماعی ممکن است بیشتر از آسیب روانی باشند . اغلب واکنش‌های تجربه شده در میان کودکان پس از از دست دادن اعتماد و ترس از رخداد دوباره اتفاق می‌افتد . مهم است که به یاد داشته باشید : واکنش‌های کودکان به ضربه به شدت تحت‌تاثیر واکنش‌های بزرگسالان به ضربه روحی قرار دارند . افراد از فرهنگ‌های مختلف ممکن است روش‌های خود برای واکنش به تروما را داشته باشند . واکنش‌های معمول عموما ً با تجربه به ضربه روحی در میان کودکان : کودکان زیر ۵ سال و زیر ممکن است به چند روش از جمله : نشان دادن نشانه‌هایی از ترس چسبیده به والد یا مراقب گریه کردن یا جیغ زدن لرزان یا لرزان بی‌هدف حرکت می‌کنند. بی‌حرکت شدن پس از بازگشت به رفتارهای جوان‌تر ، Thumbsucking Bedwetting از تاریکی وحشت دارم .
کمک به کودکان و نوجوانان کوپ با خشونت و فجایع : آنچه که اعضای جامعه می‌توانند انجام دهند کمک به کودکان و نوجوانان در رابطه با خشونت و پوشش بلایای طبیعی مقدمه هر سال ، کودکان خشونت و فجایع را تجربه می‌کنند و با آسیب‌های دیگر مواجه می‌شوند . جوانان مجروح شده‌اند ، می‌بینند که دیگران از خشونت آسیب می‌بینند ، از سو استفاده جنسی رنج می‌برند ، و عزیزان خود را از دست می‌دهند و یا شاهد رویداده‌ای غم‌انگیز و تکان‌دهنده دیگر هستند . اعضای جامعه - معلمان ، رهبران مذهبی و دیگر بزرگسالان - می‌توانند به کودکان کمک کنند تا بر این تجربیات غلبه کنند و روند ریکاوری را آغاز کنند . ضربه روحی چیست ؟ " آسیب روانی " اغلب به عنوان آسیب‌های فیزیکی تلقی می‌شود . ضربه روحی روانی ، احساسی دردناک ، تکان‌دهنده ، استرس زا و گاهی تجربه تهدید آمیز است . این ممکن است شامل آسیب‌های فیزیکی نباشد و می‌تواند ناشی از مشاهده رویداده‌ای غم‌انگیز باشد. مثال‌ها شامل یک بلای طبیعی ، سو استفاده فیزیکی یا جنسی و تروریسم می‌شوند . بلایای طبیعی مانند تند بادها ، زمین‌لرزه‌ها ، و سیل می‌توانند جان خود را از دست بدهند، خانه‌ها یا کل جوامع را نابود کنند و باعث آسیب‌های جدی فیزیکی و روانی شوند . هم چنین ضربه‌ای می‌تواند ناشی از اعمال خشونت باشد . حمله تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ یک نمونه است . تیراندازی‌های گروهی در مدارس یا جوامع و آزار فیزیکی یا جنسی مثال‌های دیگری هستند . رویداده‌ای آسیب‌رسان حس امنیت مردم را تهدید می‌کنند . واکنش ( واکنش ) به ضربه می‌تواند فوری یا با تاخیر باشد . واکنش به آسیب به شدت متفاوت است و گستره وسیعی از رفتارها و پاسخ‌ها را پوشش می‌دهد . کودکان مبتلا به مشکلات بهداشت روانی موجود ، تجربیات ضربه روحی گذشته ، و / یا خانواده محدود و حمایت اجتماعی ممکن است بیشتر از آسیب روانی باشند . اغلب واکنش‌های تجربه شده در میان کودکان پس از از دست دادن اعتماد و ترس از رخداد دوباره اتفاق می‌افتد . مهم است که به یاد داشته باشید : واکنش‌های کودکان به ضربه به شدت تحت‌تاثیر واکنش‌های بزرگسالان به ضربه روحی قرار دارند . افراد از فرهنگ‌های مختلف ممکن است روش‌های خود برای واکنش به تروما را داشته باشند . واکنش‌های معمول عموما ً با تجربه به ضربه روحی در میان کودکان : کودکان زیر ۵ سال و زیر ممکن است به چند روش از جمله : نشان دادن نشانه‌هایی از ترس چسبیده به والد یا مراقب گریه کردن یا جیغ زدن لرزان یا لرزان بی‌هدف حرکت می‌کنند. بی‌حرکت شدن پس از بازگشت به رفتارهای جوان‌تر ، Thumbsucking Bedwetting از تاریکی وحشت دارم . کودکان ۶ تا ۱۱ سال ممکن است با آن‌ها واکنش نشان دهند : خودشان را جمع و جور می‌کنند آرام شدن در اطراف دوستان ، خانواده و معلمان کابوس یا دیگر مشکلات خواب امتناع از رفتن به رختخواب عصبانی شدن یا disruptive شدن داشتن خشم و عصبانیت آغاز مبارزات قادر به تمرکز نیست امتناع از رفتن به مدرسه ناله کردن از مشکلات جسمی توسعه ترس‌های بی‌مورد افسرده شدن ابراز جرم نسبت به آنچه که اتفاق‌افتاده است احساس احساسی و احساسی انجام تکالیف بد با مدرسه و تکالیف از دست دادن علاقه به فعالیت‌های سرگرم‌کننده . نوجوانان در سن ۱۲ تا ۱۷ سالگی ممکن است با آن‌ها واکنش نشان دهند : داشتن flashbacks به این رویداد ( flashbacks ذهن از دیدن رویداد است ) کابوس یا دیگر مشکلات خواب اجتناب از یادآوری رویداد استفاده از مواد مخدر ، الکل و یا تنباکو گستاخ بودن، بی‌احترامی ، و یا رفتار کردن ( رفتار کردن) داشتن شکایات جسمی احساس تنهایی و یا گیجی افسرده بودن عصبانی بودن از دست دادن علاقه به فعالیت‌های سرگرم‌کننده با افکار خودکشی . نوجوانان ممکن است احساس گناه کنند . آن‌ها ممکن است احساس گناه کنند تا مانع از جراحت یا مرگ نشوند . آن‌ها همچنین ممکن است فکر انتقام داشته باشند . اعضای جامعه چگونه پس از یک حادثه ضربه می‌توانند این کار را انجام دهند ؟ اعضای جامعه با کمک به کودکانی که خشونت یا بلایای طبیعی را تجربه می‌کنند نقش مهمی ایفا می‌کنند . آن‌ها به کودکان در کنار آمدن با ضربه روحی کمک می‌کنند و از آن‌ها در برابر قرار گرفتن در معرض آسیب بیشتر محافظت می‌کنند .
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
