Non : این داروها بیش از محرکهای محرک شروع به کار میکنند ، اما میتوانند تمرکز ، توجه و impulsivity را در یک فرد مبتلا به اختلال کمتوجهی بیشفعالی ، بهبود بخشند . پزشکان ممکن است یک محرک غیر محرک را تجویز کنند اگر یک فرد اثرات جانبی آزار دهندهای را از محرکها داشته باشد ، اگر یک محرک موثر نباشد ، یا در ترکیب با یک محرک برای افزایش اثربخشی عمل کند . دو نمونه از داروهای غیر محرک عبارتند از atomoxetine و guanfacine .
Antidepressants : اگر چه داروهای ضد افسردگی توسط اداره غذا و داروی آمریکا ( FDA ) تایید نشده اند ، مخصوصا ً برای درمان ADHD ، داروهای ضد افسردگی گاهی برای درمان بزرگسالان با ADHD استفاده میشود . داروهای ضد افسردگی قدیمیتر ، به نام tricyclics ، گاهی اوقات به این دلیل مورد استفاده قرار میگیرند که محرک ، بر روی مواد شیمیایی مغز نور اپی نفرین و دوپامین تاثیر میگذارند .
انواع و انواع مختلفی از این داروها وجود دارد - همه با مزایای بالقوه و اثرات جانبی . گاهی اوقات چندین دارو یا دوزهای مختلف باید قبل از پیدا کردن کسی که برای یک فرد خاص کار میکند ، امتحان شود . هر کسی که دارو مصرف میکند باید با دقت و با دقت پزشک تجویز آنها نظارت شود .
اگر مشکلی دارید با پزشک خود تماس بگیرید و یا اگر نگران هستید که ممکن است بیش از حد خوب آسیب ببیند ، به پزشک خود زنگ بزنید . پزشک شما ممکن است قادر به تنظیم دوز و یا تغییر تجویز خود به روش دیگری باشد که ممکن است برای شما بهتر عمل کند .
درمان
انواع مختلفی از درمان وجود دارد که به اختلال کمتوجهی بیشفعالی می افزایند ، اما تحقیقات نشان میدهد که درمان ممکن است در درمان علائم اختلال کمتوجهی بیشفعالی ، موثر نباشد . با این حال اضافه کردن درمان به یک برنامه درمان ADHD میتواند به بیماران و خانوادهها کمک کند تا بتوانند با چالشهای روزانه مقابله کنند .
برای کودکان و نوجوانان : والدین و معلمان میتوانند به کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال کمتوجهی بیشفعالی کمک کنند و با ابزارهایی مانند نگهداری یک برنامه روتین و یک برنامه ، سازماندهی موارد روزمره ، استفاده از تکلیف و organizers ، و دادن قدردانی و پاداش زمانی که قوانین از آنها پیروی میشود ، پیروی کنند .
برای بزرگسالان : یک ارائهکننده خدمات بهداشت روانی مجاز میتواند به یک فرد بالغ مبتلا به اختلال کمتوجهی بیشفعالی کمک کند که یاد بگیرند چگونه زندگی خود را با ابزارهایی مانند نگهداری روتین و شکستن وظایف بزرگ به کارهای کوچکتر و کوچکتر سازماندهی کنند .
آموزش و پرورش
کودکان و بزرگسالان با ADHD نیاز به راهنمایی و درک والدین ، خانواده و معلمان دارند تا به پتانسیل کامل خود برسند و موفق شوند . متخصصان سلامت روانی میتوانند به والدین یک کودک با ADHD در مورد وضعیت و چگونگی تاثیر آن بر یک خانواده آموزش دهند . آنها همچنین میتوانند به کودک و والدین او کمک کنند که مهارتها ، نگرشهای و شیوههای مربوط به یکدیگر را توسعه دهند . نمونهها عبارتند از:
آموزش مهارتهای کودک به والدین مهارتهایی که برای تشویق و پاداش دادن به رفتارهای مثبت در فرزندانشان نیاز دارند ، آموزش میدهد .
تکنیکهای مدیریت استرس میتوانند با افزایش توانایی خود برای مقابله با سرخوردگی از والدین کودکان بهرهمند شوند تا بتوانند با آرامش به رفتار فرزند خود واکنش نشان دهند .
گروههای پشتیبانی میتوانند به والدین و خانوادهها کمک کنند تا با دیگران ارتباط برقرار کنند که مشکلات و نگرانیهای مشابهی دارند .
اضافه کردن درمان رفتاری ، مشاوره و حمایت عملی میتواند به افراد مبتلا به اختلال کمتوجهی بیشفعالی و خانوادههایشان کمک کند تا بتوانند با مشکلات روزمره کنار بیایند .
برنامههای مدرسه محور
برخی از مدارس خدمات تحصیلی ویژهای به کودکان مبتلا به ADHD دارند که واجد شرایط هستند . متخصصان آموزشی به کودک ، والدین و معلمان کمک میکنند تا تکالیف مدرسه و تکالیف را برای کمک به موفقیت کودک ، تغییر دهند . مدارس دولتی برای ارائه این خدمات به کودکان واجد شرایط لازم است که ممکن است برای خانوادههایی که در منطقه مدرسه زندگی میکنند رایگان باشد . بیشتر در مورد افراد با قانون تحصیل معلولیت ( IDEA ، دیدار از http: / /idea.ed.gov /. بیاموزید .
منبع سایت
:: بازدید از این مطلب : 41
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0