سلولهای بنیادی Somatic ، workhorses میکروسکوپی هستند ، که به طور مداوم در سراسر بدن تولید میشوند : پوست و آستر روده . و به دانشگاه of عصب شناسان ، آنها پتانسیل بکر خود را نشان میدهند .
الیزابت دیویس ، محقق دکترای برنامه علم اعصاب در یو من و نویسنده مطالعهای که نشان میدهد ، برای اولین بار ، گسترش سلولهای بنیادی به طور مستقیم توسط سیستم عصبی خود مختار کنترل میشود ، میگوید : " اگر بتوانیم راهی برای هدف قرار دادن و کنترل تکثیر سلولهای بنیادی در بدن پیدا کنیم ، ممکن است مزایای پزشکی بالقوه ای وجود داشته باشد . "
The تمام وظایف ناخودآگاه ما را کنترل میکند : تنفس ، جریان خون ، گوارش ، و غیره . دو شبکه بزرگ رشتههای عصبی از مغز به سراسر بدن کشیده میشوند و نورونها تقریبا ً به تمام اعضای بدن میرسند . این نورونها مواد شیمیایی به نام انتقالدهندههای عصبی را آزاد میکنند که میتواند به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر سلولهای هدف تاثیر بگذارد .
وقتی انتقالدهندههای عصبی به گیرندهها در غشا سلولهای ویژهای متصل میشوند ، پاسخ مستقیمی در درون سلول دریافت میکنند . اما تغییرات در سلولها نیز زمانی اتفاق میافتد که انتقالدهندههای عصبی ، حالت کلی التهاب و یا تغییر جریان خون ، مسیر غیر مستقیم حرکت برای the را القا میکنند .
قبل از مطالعه Davis's که در گزارشها فیزیولوژیکی منتشر شد ، دانشمندان مشکوک بودند که ANS در تکثیر سلولی دخالت داشتهاست ، اما آنها میدانند که آیا رابطه مستقیم یا غیر مستقیم است یا خیر. یک رابطه مستقیم میتواند پیامدهای بزرگتری برای مداخلات دارو برای درمان شرایط پزشکی داشته باشد .
اگر میخواهید پتانسیل بازسازی یک اندام را تغییر دهید ، به عنوان مثال ، شما باید فعالیت نورونها را تحریک یا سرکوب کنید . مگان dailey ، استادیار دپارتمان علوم حیوانات در دانشکده علوم حیوانات در U از من و یکی از نویسندگان مقاله میگوید : "در عوض ، شما میتوانید بفهمید که انتقالدهندههای عصبی کنترل تکثیر را کنترل میکنند و سپس آن ماده شیمیایی را به سلولهای بنیادی با تحویل دارویی هدف قرار میدهند " .
برای مشخص کردن رابطه ، محققان بر روی سلولهای بنیادی در پوشش رودهای ، یا بافت پوششی ، در موشها تمرکز کردند . آنها نه تنها متوجه شدند که سلولهای بنیادی دارای گیرندههای انتقالدهندههای عصبی مصنوعی هستند ، اما انتقالدهندههای عصبی رفتار سلولها را تغییر دادند - - درست همان چیزی که انتظار داشتند برای یک رابطه مستقیم ببینند .
" ما میدانستیم که اعصاب of تماس نزدیکی با سلولهای بافت پوششی روده دارند ، از جمله سلولهای بنیادی ، اما میدانیم که آیا انتقالدهندههای عصبی قادر به اتصال به سلولهای بنیادی هستند یا خیر. دیویس میگوید : وقتی سلولهای بنیادی را جدا کردیم و یافتیم که در واقع گیرندههای انتقالدهنده عصبی هستند ، ما آن قطعه گمشده را پیدا کردیم .
برای نشان دادن این که رفتار سلول بنیادی در نتیجه تحریک ANS در حال تغییر بود ، محققان سلولهای اپی تلیال روده را در آزمایشگاه رشد دادند و آنها را در سطوح بالایی از دو انتقالدهندههای عصبی ، نور اپی نفرین و استیل کولین قرار دادند . نور اپی نفرین یک انتقالدهنده عصبی اصلی سیستم عصبی سمپاتیک و یا " مبارزه یا گریز " of است در حالی که استیل کولین توسط سیستم عصبی و یا " rest و digest " تولید میشود .
dailey میگوید : " وقتی ما فعالسازی هر کدام از این سیستمها را شبیهسازی کردیم ، شاهد کاهش در تکثیر سلولی بودیم . "
او میگوید که بدن ممکن است از قرار دادن انرژی در ساخت سلولهای جدید در زمانی که سیستم یا سیستم پرواز فعال است اجتناب کند . به جای آن ، به دلایلی این انرژی برای فرار سریع نیاز است . گشتاورهای پیک استراحت و هضم ممکن است بهترین برای ساخت سلولهای جدید نباشند ، چون وقتی غذا وارد میشود ، فرآیندهای سلولی مرتبط با هضم میتوانند رادیکالهای آزاد ایجاد کنند که میتواند به سلولهای جدید آسیب برساند .
منبع سایت علم روز
:: بازدید از این مطلب : 49
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0