نتایج
* کودکانی که مدل تهاجمی را مشاهده کردند , نسبت به آن‌هایی که در گروه‌های غیر تهاجمی یا کنترل بودند , واکنش‌های تهاجمی ‌تری داشتند .
* پرخاشگری جزئی و غیر تقلیدی در میان کودکانی که رفتار پرخاشگرانه را مشاهده کرده بودند, وجود داشت .
* دختران در شرایط مدل پرخاشگرانه , در صورتی که مدل مرد باشد , پاسخ‌های تهاجمی فیزیکی بیشتری نشان می‌دهند , اما اگر مدل زن باشد پاسخ‌های پرخاشگرانه بیشتری وجود دارد. با این حال , به استثنای این الگوی کلی , مشاهده این بود که آن‌ها اغلب با مشت مشت می‌زدند و در این مورد اثرات جنس معکوس می‌شد .
* پسران بیشتر از دختران تقلید می‌کنند . شواهدی که برای دختران تقلید می‌کنند قوی نیست .
پسران از رفتار خشن ‌تری نسبت به دختران تقلید کردند . در پرخاشگری کلامی پسران و دختران تفاوت چندانی مشاهده نشد .
آزمایش عروسک
نتیجه‌گیری
یافته‌های این پژوهش از نظریه یادگیری اجتماعی بندورا حمایت می‌کند . یعنی کودکان رفتار اجتماعی مانند پرخاشگری را از طریق فرآیند یادگیری مشاهده - از طریق مشاهده رفتار فرد دیگر می‌آموزند .
این پژوهش تلویحات مهمی در مورد تاثیر خشونت رسانه‌ای بر کودکان دارد .
ارزیابی
سه مزیت اصلی روش تجربی وجود دارد .
این آزمایش‌ها تنها وسیله‌ای برای ایجاد اثر و معلول هستند . بنابراین می ‌توان نشان داد که مدل تاثیر بر رفتار متعاقب آن کودک دارد زیرا تمام متغیرها غیر از متغیر مستقل کنترل می‌شوند .
این روش به کنترل دقیق متغیرها کمک می‌کند . متغیرهای زیادی کنترل شدند , مانند جنسیت مدل , زمانی که کودکان مدل را مشاهده می‌کردند , رفتار مدل و غیره .
آزمایش‌ها را می‌توان تکرار کرد . رویه‌ها و دستورالعمل‌های استاندارد شده مورد استفاده قرار گرفتند . در واقع , این مطالعه با تغییرات جزئی تکرار شده‌است , مانند استفاده از ویدیو و نتایج مشابه .
محدودیت‌های روش عبارت‌اند از:
بسیاری از روانشناسان بسیار منتقد مطالعات آزمایشگاهی از تقلید هستند - به ویژه به این دلیل که آن‌ها تمایل به اعتبار بوم‌شناختی پایینی دارند . وضعیت شامل کودک و یک مدل بزرگ‌سال است که یک وضعیت اجتماعی بسیار محدود است و هیچ تعاملی بین کودک و مدل در هر نقطه وجود ندارد ; مطمئنا ً کودک هیچ فرصتی برای تاثیر بر مدل به هیچ وجه ندارد . هم چنین مدل و کودک غریبه‌ها هستند . البته این برخلاف مدلسازی معمول است که اغلب درون خانواده رخ می‌دهد .
گفته می‌شود که کودکانی که قبلا ً با یک عروسک خیمه‌شب‌بازی بازی نکرده بودند پنج برابر بیشتر از کسانی بودند که با آن آشنا بودند . او ادعا می‌کند که ارزش جدید عروسک باعث می‌شود که کودکان از رفتار تقلید کنند .
نقد بیشتر این مطالعه این است که تظاهرات‌ها تقریبا ً بلافاصله اندازه‌گیری می‌شوند . با چنین مطالعاتی , ما نمی‌توانیم کشف کنیم که آیا چنین نوردهی تکی می‌تواند اثرات بلند مدت داشته باشد.
این امکان وجود دارد که استدلال کنیم که آزمایش غیراخلاقی است . برای مثال , مشکل این است که آیا کودکان عواقب بلندمدتی را در نتیجه مطالعه متحمل شده‌اند یا خیر . اگرچه بعید است , هرگز نمی‌توانیم مطمئن باشیم .
مطالعه عروسکی
رفتار یک ناظر نیز می‌تواند تحت‌تاثیر پیامدهای مثبت یا منفی رفتار یک مدل باشد . بنابراین ما نه تنها چیزی را که مردم انجام می‌دهند تماشا می‌کنیم , اما وقتی کارها را انجام می‌دهند چه اتفاقی می‌افتد . این به عنوان تقویت جانشینی شناخته می‌شود . ما به احتمال زیاد از رفتارهایی تقلید می‌کنیم که پاداش می‌گیرند و از رفتاری که تنبیه می‌شود خودداری می‌کنیم .
بندورا این آزمایش پیامدهای متفاوتی برای پرخاشگری مدل نسبت به سه گروه از کودکان داشت .

منبع سایت روانشاسی ساده