به طور دقیق اثرات فقدان خواب مزمن یا مزمن بر خواب‌آلودگی و حساسیت به محرک‌های دردناک و دردناک را اندازه‌گیری کرد . آن‌ها سپس داروهای استاندارد درد مانند ایبوپروفن و مورفین را مورد آزمایش قرار دادند . یافته‌های آن‌ها نشان‌دهنده نقش غیرمنتظره هوشیاری در تنظیم حساسیت درد است .
بیدار نگهداشتن موش‌ها , از طریق سرگرمی سفارشی
این تیم با اندازه‌گیری سیکل‌های خواب طبیعی شروع به کار کرد . وی می‌گوید : " برای هر موش , ما اطلاعات پایه‌ای دقیق در مورد میزان خواب و حساسیت حسی آن‌ها داریم . "
در ادامه , برخلاف سایر مطالعات خواب که موش‌ها را مجبور می‌کند بیدار بمانند , بر روی تردمیل راه رفتن و یا افتادن از پلت فرم‌ها , الکساندر و همکاران و همکاران از خواب به روشی که از آنچه که با مردم اتفاق می‌افتد تقلید می‌کنند , آن‌ها را سرگرم می‌کنند .
الکساندر , که در آزمایشگاه توماس ادیسون ( md ) کار می‌کند , می‌گوید : " ما پروتکلی برای محروم کردن مزمن موش‌ها از طریق ارائه اسباب‌بازی‌ها و فعالیت‌ها در زمانی که قرار بود بخوابند , ایجاد کردیم . " " این شبیه چیزی است که بیشتر ما زمانی انجام می‌دهیم که ما در هر روز هفته بیش از حد در تلویزیون نگاه می‌کنیم . "
محققان برای اینکه موش‌ها را بیدار نگه دارند , شب‌زنده‌داری می‌کردند و با اسباب‌بازی‌ها و اسباب‌بازی‌های سفارشی آن‌ها را فراهم می‌کردند . " موش کوچولو " می‌گوید : " موش‌ها لانه تخم‌گذاری خود را دوست دارند , بنابراین زمانی که آن‌ها شروع به خواب رفتن می‌کنند ( همانطور که توسط الگوی eeg / emg آن‌ها دیده شد ) , ما به آن‌ها موادی را می‌دهیم مثل یک توپ یا توپ پنبه . " جوندگان همچنین مانند جویدن , بسیاری از فعالیت‌ها را براساس جویدن , برای مثال , مجبور به جویدن چیزی برای رسیدن به یک توپ پنبه , معرفی کردیم . "
به این ترتیب , آن‌ها گروه‌هایی از شش تا شش موش را برای مدت طولانی در یک جلسه و یا شش ساعت برای پنج روز متوالی , کنترل خواب‌آلودگی و هورمون‌های استرس ( برای اطمینان از عدم استرس آن‌ها ) و آزمایش درد در طول راه , نگه داشتند .
حساسیت درد با قرار دادن موش‌های در معرض مقادیر کنترل‌شده گرما , سرما , فشار یا کاپسایسین ( عامل در فلفل چیلی ) اندازه‌گیری شد و سپس اندازه‌گیری کرد که این حیوان چقدر طول می‌کشد تا حیوان دور شود یا ناراحتی ایجاد شده توسط کپسایسین محققان همچنین پاسخ به محرک‌های غیر دردناک مانند پریدن را با صدای ناگهانی ناگهانی آزمایش کردند .
الکساندر می‌گوید : " ما متوجه شدیم که پنج روز متوالی محرومیت از خواب متوسط باعث تشدید حساسیت درد در طول زمان در موش‌های سالم می‌شود . " پاسخ به درد خاص بود و به خاطر حالت کلی فرد به محرک‌ها نبود . "
مسکن‌ها در مقابل عوامل محرک بیداری
استفاده از داروهای رایج مانند ایبوپروفن بر افزایش حساسیت درد منجر نشد . حتی مورفین در موش‌های فاقد خواب بیش‌ترین تاثیر را از دست داد . این مشاهدات حاکی از آن است که بیماران با استفاده از این داروها برای تسکین درد , ممکن است به دلیل کاهش خواب, دوز خود را افزایش دهند و در نتیجه خطر عوارض جانبی را افزایش دهند .
در مقابل , هم کافیین و هم کافئین , داروهای مورد استفاده برای افزایش هوشیاری , منجر به افزایش حساسیت درد ناشی از افت شدید خواب و مزمن شدند . در موش‌های فاقد خواب , این ترکیبات خاصیت ضد دردی نداشتند .
وولف , مدیر مرکز مسمومیت غذایی کودکان بوستون می‌گوید : " این نشان‌دهنده نوع جدیدی از مسکن است که قبلا ً در نظر گرفته نشده بود, کسی که به وضعیت بیولوژیکی حیوان بستگی دارد . " چنین داروهایی می‌توانند به اختلال در چرخه درد مزمن کمک کنند که در آن درد اختلال ایجاد می‌کند و سپس درد را افزایش می‌دهد که باعث اختلال خواب می‌شود . "

منبع سایت علم روز