" افراد اغلب دچار مشکل forgoing فوری می‌شوند ، مثل زدن دکمه snooze روی زنگ خطر ، به خاطر منافع بعدی . یکی از دلایل ممکن این است که افراد تمایل دارند عواقب آنی یک اقدام خاص را در نظر بگیرند ، مانند گرفتن چند دقیقه بیشتر از خواب ، بیشتر از روزه‌ای بعد ، مانند نداشتن زمان برای صبحانه ، " توضیح می‌دهد که مدرسه علوم عصبی هلن Wills و دانشکده تجارت در دانشگاه کالیفرنیا ، برکلی .
" کار گذشته نشان داده‌است که یک تغییر ظریف در نحوه تعیین انتخاب‌ها می‌تواند صبر people's را افزایش دهد . او اضافه می‌کند : " ما شواهدی را یافتیم که این تغییر با افزایش قدرت تخیل و نقش آن در تصمیم‌گیری تاثیر می‌گذارد . "
میزان قابل‌توجهی از تحقیقات نشان داده‌است که افرادی که قادر به چشم‌پوشی از وسوسه‌های فوری به جای پاداش آینده هستند ، همه گونه مزایای دیگری از جمله سلامت فیزیکی ، روانی و مالی بیشتری را تجربه می‌کنند . اما توضیح معمولی این توانایی - - با استفاده از قدرت اراده برای آرام کردن خواسته‌های فوری ما - - همیشه به نظر نمی‌رسد که شاهد افزایش صبر باشد . به عنوان مثال ، تحقیق در مورد اثرات چارچوب‌بندی حاکی از آن است که توانایی people's برای تمرین صبر می‌تواند براساس تفاوت‌های جزیی در نحوه ارائه گزینه‌های فعلی و آتی ، حتی بدون تغییر در اراده ، متفاوت باشد .
جنکینز و هم‌کار دانشگاه برکلی Ming Hsu از خود می‌پرسیدند که آیا این تصمیمات ممکن است باعث افزایش اعتماد people's به دومین مسیر ممکن به صبر شود : تخیل .
در یک آزمایش ، جنکینز و Hsu ۱۲۲ شرکت‌کننده را با یک سری از انتخاب‌های دوتایی ارایه کرده و شرکت کنندگان باید انتخاب کنند که کدام گزینه را ترجیح می‌دهند . در برخی موارد ، گزینه‌ها به عنوان یک مثال مستقل به کار گرفته شدند - - برای مثال ، آن‌ها می‌توانستند بین دریافت ۱۵ دلار فردا یا ۲۰ دلار در ۳۰ روز انتخاب کنند . با این حال ، در موارد دیگر ، گزینه‌ها به صورت متوالی تعیین شده‌اند - یعنی ۱۵ دلار فردا و ۰ در ۳۰ روز در مقابل دریافت ۰ دلار فردا و ۲۰ دلار در ۳۰ روز .
در تحقیقات گذشته ، هنگامی که گزینه‌ها به عنوان یک رشته نسبت به زمانی که به عنوان یک رشته مستقل در نظر گرفته می‌شدند ، به احتمال بیشتری صبر می‌کردند . به طور مهمی ، این گزینه‌ها مساوی بودند با توجه به چگونگی قاب بودن آن‌ها .
در یک آزمایش آنلاین دیگر ، ۲۰۳ شرکت به طور تصادفی برای دریافت یک انتخاب با قاب مستقل و یا یک انتخاب با شکل پی‌درپی با سهام بالاتر تخصیص داده شدند : ۱۰۰ دلار فردا یا ۱۲۰ دلار در ۳۰ روز . این بار ، جنکینز و Hsu تخیل شرکت کنندگان را ارزیابی کرد .
در آزمایش دوم ، احتمال بیشتری وجود دارد که افراد نتایج بالقوه گزینه‌های زمانی را تصور کنند که گزینه‌ها به عنوان توالی در نظر گرفته شده‌اند . این افزایش اعتماد به تخیل هم در گزارش‌های خود شرکت کنندگان واضح بود و همچنین در یادداشت‌های آن‌ها در مورد آنچه که آن‌ها در حین تصمیم‌گیری در مورد آن فکر می‌کردند .
در یک آزمایش سوم ، محققان به داده‌های تصویربرداری مغزی از گروهی دیگر از شرکت کنندگان نگاه کردند که همان تصمیمات را انجام می‌دادند . آن‌ها دریافتند که زمانی که گزینه‌ها به عنوان توالی در نظر گرفته می‌شوند ، انتخاب گزینه بیمار با فعالیت در مناطق مغزی مرتبط با تخیل مرتبط است . هنگامی که این گزینه‌ها به صورت مستقل تنظیم شدند ، انتخاب گزینه بیمار به شدت با فعالیت در نواحی مغزی مرتبط با قدرت اراده مرتبط بود .
محققان می‌گویند که این یافته‌ها شواهدی را ارایه می‌دهند که گزینه‌های زیر را به عنوان یک توالی تحت‌تاثیر قرار می‌دهند که توسط آن شرکت کنندگان شکیبایی خود را انجام می‌دهند .
جنکینز گفت : " یافته‌های ما نشان می‌دهد که تخیل و قدرت اراده نشان‌دهنده مسیرهای dissociable برای شکیبایی هستند و ممکن است مردم را قادر سازد تا انگیزه‌های impatient را پس از تشکیل آن‌ها باطل کنند ، در حالی که تصور عواقب بعدی آینده ممکن است بر شکل‌گیری انگیزه‌ها اثر بگذارد ."
نتایج آینده ممکن است یک استراتژی بسیار مفید باشد ، محققان به این نکته توجه دارند که زمانی که شرایط کاری کم‌تر از یک ایده‌آل است - مثلا ً زمانی که چند کار را انجام می‌دهید ، گیج ، مضطرب ، مضطرب ، و یا فقط خسته هستید - - زیرا این امکان وجود دارد که قدرت اراده در چنین شرایطی به خطر بیفتد .

منبع سایت علم روز