این مطالعه نشان داد که مشکلات خواب بین جوانان در خطر خودکشی - بویژه تغییر در زمانی که به خواب رفتند و وقتی بیدار شدند - - به عنوان نشانه‌ای هشدار از بدتر شدن افکار خودکشی در روزه‌ای بعد و هفته‌ها ظاهر شدند .
این مطالعه در روز ۲۸ ژوئن در ژورنال روان‌پزشکی بالینی به صورت آنلاین منتشر خواهد شد . نویسنده اصلی suicidologist ربکا Bernert ، PhD ، استادیار روانشناسی و علوم رفتاری است . نویسنده ارشد ، توماس Joiner ، استاد روانشناسی دانشگاه ایالتی فلوریدا است .
بنا به گفته مراکز کنترل و پیش‌گیری از بیماری‌ها ، خودکشی دومین عامل اصلی مرگ در میان جوانان است .
Bernert گفت : " خودکشی نتیجه مصیبت‌بار عوامل روانی است که با عوامل بیولوژیکی ، روانشناسی و اجتماعی چندگانه تعامل دارند . به همین دلیل است که ما معتقدیم آن‌ها ممکن است یک هدف درمان مهم در پیش‌گیری از خودکشی باشند ."
اندازه‌گیری کیفیت خواب
اختلالات خواب قبلا ً به عنوان عامل ریسک برای خودکشی ارزیابی شده‌اند ، اما هیچ مطالعه قبلی به طور عینی خواب آشفته را به عنوان یک شاخص کوتاه‌مدت ریسک در جوانان بررسی نکرده است .
این مطالعه در بین افراد جوان در معرض خطر بالای خودکشی ، هم هدف و هم ویژگی‌های خواب گزارش‌شده را جمع‌آوری کرده‌است . شرکت کنندگان در این مطالعه ۵۰ نوجوان جوان ۱۸ تا ۲۳ ساله بودند که از میان تقریبا ً ۵، ۰۰۰ دانشجوی دوره کارشناسی که در یک استخر تحقیقاتی دانشگاهی ثبت‌نام‌کرده بودند، انتخاب شدند . شرکت کنندگان سابقه تلاش‌های انتحاری یا خودکشی اخیر خودکشی را داشتند که به معنای فکر خودکشی بود .
خواب سوژه‌ها به طور عینی برای یک هفته ارزیابی شد ، که در طی آن شرکت کنندگان وسایل watchlike حاوی یک شتاب‌سنج برای اندازه‌گیری حرکات مچ خود در هنگام خواب یا تلاش برای خوابیدن داشتند . این دستگاه قبلا ً به عنوان راهی دقیق برای تشخیص الگوهای بیداری خواب و ایجاد انواع معیارهای خواب مورد تایید قرار گرفته بود .
در آغاز این مطالعه ، و هفت و ۲۱ روز بعد ، شرکت کنندگان همچنین به پرسشنامه برای اندازه‌گیری شدت علایم خودکشی ، بی‌خوابی ، کابوس ، افسردگی و مصرف الکل پاسخ دادند .
محققان دریافتند که مطالعه کنندگان مطالعه که میزان زیادی از تغییرپذیری را در زمان‌هایی که شب در آن به خواب رفتند و زمان‌هایی که صبح زود از خواب بیدار شدند ، بیشتر احتمال دارد که علائم خودکشی را در علایم هفت و ۲۱ روز تجربه کنند . آن‌ها گفتند که هر شب در زمان‌های بسیار متفاوتی به خواب می‌روند ، به خصوص پیش‌بینی‌کننده افزایش علائم خودکشی هستند .
رابطه بین خواب و علایم خودکشی حتی زمانی رخ داد که محققان برای شدت افسردگی شرکت‌کنندگان ، استفاده از مواد و شدت علایم خودکشی خود در آغاز این مطالعه کنترل داشتند .
شرکت کنندگان با تغییرات زیادی در زمانی که به خواب رفتند ، بیخوابی و کابوس بیشتری را گزارش کردند که خودشان به طور مستقل رفتارهای خودکشی را پیش‌بینی می‌کردند .
Bernert می‌گوید : " خواب و کابوس تغییرات بیشتری را در زمانی که ما قادر هستیم در شب‌های بعد به خواب فرو رود ، تغییر می‌دهند ، که با روشی که در آن بی‌خوابی ایجاد می‌شود ، به خواب می‌رود ، و تاثیر مستقیمی بر نحوه احساس روز بعد دارد . ما معتقدیم که خواب ضعیف ممکن است باعث ایجاد فرصتی عاطفی در طول زمان پریشانی شود ، بر چگونگی تنظیم وضعیت روحی و در نتیجه کاهش آستانه برای رفتارهای انتحاری تاثیر بگذارد ."
مهم است که عوامل ریسک مستقل را ارزیابی کنیم
Bernert گفت : " اختلالات خواب و اختلالات انتحاری هم علائم افسردگی هستند و برای جدا کردن این روابط اهمیت حیاتی دارند و عواملی را ارزیابی می‌کنند که تنها در معرض پیش‌بینی ریسک قرار دارند ."
در حال حاضر تیم او در حال اجرای دو آزمایش بالینی پیش‌گیری از خودکشی برای آزمایش اثر درمان بی‌خوابی کوتاه‌مدت و غیر دارویی برای رفتارهای خودکشی است .

منبع سایت علم روز