محققین روی دوک‌ها متمرکز شده‌اند زیرا نشان داده می‌شود که تعداد دوک‌ها با حفظ کردن حفظ شده‌است . نشان‌داده شده‌است که شمار دوک‌ها پس از یک روز پر شده از یادگیری و کاهش افراد مسن و در بیماران مبتلا به شیزوفرنی ، افزایش می‌یابد . این اولین مطالعه‌ای است که نشان می‌دهد spindles مصنوعی بر حافظه تاثیر می‌گذارند اگر با نوسانات کند همگام شوند .
در این آزمایش موش در یک قفس مخصوص قرار داده شد و بعد از شنیدن صدای tonal شوک الکتریکی ملایم به او داد . روز بعد از آن ، حافظه آن‌ها با چک کردن عکس‌العمل ترس آن‌ها در پاسخ به همان صدا یا همان قفس مورد آزمایش قرار گرفت . Latchoumane توضیح می‌دهد که این می‌تواند ساده و در مقایسه با تجربه شنیدن آژیر خطر آتش‌سوزی در یک مکان خاص ، مانند یک کافه ساده شود . این حادثه پس از یک بازدید دیگر از یک کافه یا صدای آژیر خطر آتش‌سوزی در یک کافه دیگر در روز بعد انجام خواهد شد .
در شب بین دو روز ، دانشمندان با استفاده از تکنیک سبکی که optogenetics نامیده می‌شود ، دوک‌های عسلی مصنوعی را در برخی از موش‌ها ایجاد کردند . موش‌ها به سه گروه تقسیم شدند . اولین گروه ، ورودی نور را درست بعد از نوسانات کند دریافت کرد ، بنابراین spindle می‌تواند یک ریتم سه تایی ( در فاز ) داشته باشد: نوسان کند - spindle - موج . در گروه دوم محرکه‌ای سبک بعدا ً " خارج از سینک " اعمال شدند . گروه سوم به عنوان یک کنترل استفاده شد و هیچ محرک نوری دریافت نکرد .
روز بعد ، موش‌ها در همان مکان قرار گرفتند و حرکت آن‌ها ثبت شد . موش‌های این گروه اول از ۴۰ % مواقع ، حتی در غیاب سر و صدا یخ زده بودند . برعکس ، موش‌ها در گروه دوم و سوم فقط تا ۲۰ % یخ زده بودند . در عوض ، وقتی موش‌ها همان آهنگ را در مکان دیگری شنیدند ، لحن و لحن آن را به یاد آوردند و از ترس تا ۴۰ % زمان ، به طور مستقل از گروهی که به آن تعلق داشتند ، منجمد شد . هیپوکامپ در حافظه مکانی که ممکن است تفاوت را توضیح دهد ، دخیل است .
عکس آن هم درست بود : امکان داشت موش را از یاد ببرد . با کاهش تعداد دوک‌ها ، محققان می‌توانند حافظه را کاهش دهند .
تیم تحقیقاتی بر این باور است که تالاموس هماهنگ‌کننده برنامه‌های بلند مدت است ، فرایندی که اخیرا ً اطلاعات به‌دست‌آمده از هیپوکامپ به قشر مخ، به عنوان حافظه بلند مدت ، منتقل می‌شود . هیپوکامپ یک مرکز است ، که در آن اطلاعات زیادی وارد می‌شود و باید به مقصد صحیح مغز ، به خصوص قشر مغز هدایت شود . این مطالعه نشان می‌دهد که تالاموس به نظر می‌رسد که تالاموس تبادل اطلاعات بین هیپوکامپ و قشر مخ " را نشان می‌دهد . ما فکر می‌کنیم که حفظ کردن در طول خواب عمیق باید با هماهنگی زمان انجام شود . اگر هیپوکامپ تلاش کند تا زمانی که نورون‌های قشر مخ آماده دریافت آن نیستند ، اطلاعات را مبادله کند ، " نوسان کند می‌تواند سیگنال استفاده‌شده توسط قشر به پرچم باشد تا نشان دهد که آماده پذیرش اطلاعات است . سپس تالاموس the را از طریق دوک‌ها به خطر خواهند انداخت ."
پیش‌بینی اینکه بیمارانی با کمبودهای حافظه می‌توانند از ترجمه این تحقیق به انسان‌ها بهره‌مند شوند ، امکان پذیر است . با این حال ، چندین نکته باید روشن شوند : آیا ما می‌توانیم یک حافظه واحد را به طور مستقل دستکاری کنیم ؟ آیا مرحله عناصر نایاب بر نتیجه تاثیر می‌گذارد ؟ حافظه ذخیره شده چگونه بازیابی می‌شود ؟ در حالی که منتظر نتایج تحقیقات بعدی در زمینه علم خواب ، رویاهای شیرین و خاطرات شیرین است .
دیابت نوع ۲ دیابت نوع ۲ و گرفتگی تنفس می‌تواند باعث از دست رفتن بینایی در طی چهار سال شود.
مبدا :
دانشگاه بیرمنگام
خلاصه :
بیمارانی که از دیابت نوع ۲ و نیز گرفتگی تنفس بازدارنده رنج می‌برند در معرض خطر بیشتر در حال توسعه هستند که منجر به کوری در یک دوره متوسط کم‌تر از چهار سال می‌شود .

منبع سایت علم روز