" بهبود شناسایی ، نظارت و درمان مشکلات روانی در بیماران صرع می‌تواند نقش مهمی در کاهش خطر مرگ زودرس در این بیماران داشته باشد ."
این مطالعه همچنین نشان می‌دهد که احتمال مرگ در یک تصادف بدون وسیله نقلیه ، مانند مسمومیت با مواد مخدر و یا غرق شدن ، بیش از پنج برابر بیشتر برای افراد مبتلا به صرع بود تا جمعیت کنترل .
دکتر فاضل افزود : " یافته‌های ما همچنین تصادفات عمومی را به عنوان عامل اصلی و قابل پیش‌گیری از مرگ در بیماران صرع نشان می‌دهند و اشاره می‌کنند که هشدارهای خاص ، علاوه بر آن‌هایی که در اطراف رانندگی داده شده‌اند ، باید در زمان تشخیص برای بیماران تامین شود تا اطمینان حاصل شود که از خطرات آگاه هستند ."
پروفسور چارلز نیوتن از برنامه تراست Wellcome در موسسه تحقیقات پزشکی کنیا ( KEMRI ) و دپارتمان روان‌درمانی در دانشگاه آکسفورد گفت : " اگرچه به خوبی تشخیص داده شده‌است که اختلالات روانی و اعتیاد در صرع ، در کشورهای با درآمد بالا ( غربی ) رخ می‌دهد ، صرع اغلب توسط متخصصان اعصاب مدیریت می‌شود . یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که خدمات صرع بالینی باید رابط خود را با خدمات روانی و اعتیاد به عنوان یک اولویت بررسی کنند .
این اولین مطالعه برای بررسی احتمال مرگ زودرس در افراد مبتلا به صرع در مقایسه با خواهر و برادرهای unaffected است که نشان می‌دهد تفاوت چندانی با احتمال مرگ در صرع در مقایسه با کنترل‌های عمومی جمعیت ندارد . این امر به شواهد نشان می‌دهد که صرع به عنوان یک بیماری ، عامل خطر مستقلی برای مرگ به هر دلیل است .
دیر زمانی در زندگی ممکن است نشانه اولیه بیماری Alzheimer's باشد
مبدا :
دفتر روزنامه JAMA
خلاصه :
براساس یک گزارش جدید ، بیماران مبتلا به صرع که دچار اختلال شناختی خفیف یا بیماری Alzheimer's بودند ، زودتر از بیمارانی که مبتلا به صرع نبودند ، دچار ضعف شناختی شده بودند .
بیماران مبتلا به صرع که دچار اختلال شناختی خفیف یا بیماری آلزایمر ( پس از میلاد ) یا بیماری آلزایمر ( پس از میلاد ) بودند ، زودتر از بیمارانی که مبتلا به صرع نبودند ، گزارش منتشر شده توسط JAMA عصب‌شناسی را منتشر کردند .
طبق پیشینه مطالعه ، بعد از میلاد ، خطر patient's خطر مصادره را افزایش می‌دهد ، و بیماران مبتلا به بعد از میلاد و اختلالات صرع ، اختلال شناختی بیشتری دارند ، پیشرفت سریع نشانه‌ها و از دست رفتن نورونی بیشتر در کالبد شکافی نسبت به افراد بدون تشنج .
نویسندگان در مطالعه‌ای که توسط کیث آ نوشته شده بود : " فعالیت صرع مرتبط با بیماری آلزایمر ( پس از میلاد ) سزاوار توجه بیشتر است زیرا تاثیر مضری بر این بیماران دارد ، به راحتی می‌تواند ناشناخته و درمان نشده باشد و ممکن است فرآیندهای بیماری زا را بازتاب دهد که به دیگر جنبه‌های بیماری کمک می‌کند . " Vossel ، M.D. ، M.Sc . از موسسه Gladstone بیماری‌های عصبی ، سان‌فرانسیسکو ، کالیفرنیا و همکاران .
این مطالعه شامل ۵۴ بیمار مبتلا به صرع به همراه صرع ( n = ۱۲ ) ، بعد از میلاد به همراه صرع ( n = ۳۵ ) و بعد از انجام فعالیت subclinical epileptiform ( n = ۷ ) بود .
بیماران مبتلا به aMCI که دچار صرع شده بودند، ۶ / ۶ سال زودتر از بیمارانی که مبتلا به صرع نبودند ( ۶۴.۳ در مقابل بیماری ) . ۷۱.۱ سال ) . بیماران مبتلا به AD که مبتلا به صرع بودند ، ۵.۵ سال زودتر از بیمارانی که مبتلا به صرع نبودند ( ۶۴.۸ در برابر بیماران مبتلا به صرع بود . براساس نتایج به‌دست‌آمده ، ۷۰.۳ سال ) .
این مطالعه نتیجه‌گیری می‌کند : "تشخیص دقیق و درمان صرع در چنین بیمارانی ممکن است مسیر بالینی آن‌ها را بهبود بخشد" .
مطالعه حیوان راه امیدوار کننده برای جلوگیری از صرع را نشان می‌دهد
مبدا :
دوک پزشکی
خلاصه :
محققان یک گیرنده را در سیستم عصبی شناسایی کرده‌اند که ممکن است کلید جلوگیری از صرع در پی دوره طولانی حملات باشد . یافته‌های آن‌ها از مطالعات موش‌ها باعث می‌شود که یک هدف مولکولی برای تولید داروها برای جلوگیری از ظهور صرع باشد، نه تنها علائم بیماری را کنترل کند .

منبع سایت علم روز