ابریشم مستقیما ً از باند خارج شده‌است و به آزمایشگاه رفته‌است . طبق یک مطالعه جدید که در ژورنال تحقیقات بالینی منتشر شد ، کاشت silk در مغز حیوانات آزمایشگاهی قرار داده شد و برای آزاد کردن یک ماده شیمیایی ، adenosine ، ممکن است به توقف پیشرفت صرع کمک کند .
موسسه ملی اختلالات عصبی و Stroke ضربه‌ای ( NINDS ) و موسسه ملی تصویر برداری پزشکی و bioengineering ( NIBIB ) که بخشی از موسسه ملی بهداشت هستند ، مورد حمایت قرار گرفتند .
epilepsies گروهی از اختلالات عصبی مرتبط با حمله‌های مکرر هستند که در طول زمان بیشتر و جدی‌تر می‌شوند . Adenosine به سمت چپ به سمت راست متمایل می‌شود و به توقف ضبط کمک می‌کند . مطالعات اولیه نشان داده‌اند که سطح پایین و غیر عادی of ممکن است به صرع مرتبط باشد .
ربکا ل . ویلیامز - Karnesky ، دکترا و همکارانش از موسسه تحقیقات میراث ، پورتلند ، اور . دانشگاه علوم و علوم اورگون ( OHSU ) ، پورتلند ، و دانشگاه تافتس ، بوستون ، به اثرات بلند مدت درمان silk در موش‌ها نگاه کردند و نقش of را در ایجاد تغییرات epigenetic که ممکن است مرتبط با توسعه صرع باشد ، بررسی کردند .
محققان استدلال می‌کنند که اثرات مفید adenosine's ناشی از تغییرات epigenetic ( واکنش‌های شیمیایی است که روش ژن را تغییر می‌دهند بدون تغییر کد DNA ، حروفی که پس‌زمینه ژنتیکی ما را می‌سازند ) . به طور خاص ، این تغییرات زمانی اتفاق می‌افتد که یک مولکول که به عنوان گروه متیل شناخته می‌شود بخشی از DNA را مسدود می‌کند، که ژن‌ها در دسترس هستند و می‌توان آن را روشن کرد . اگر گروه‌های متیل مشتق‌شده ( demethylated ) ، ژن‌ها به احتمال بیشتری روشن می‌شوند .
نتایج گزارش‌شده در این مقاله شواهدی ارائه کرده‌است که نشان می‌دهد که تغییر سطوح adenosine بر متیلاسیون DNA در مغز تاثیر می‌گذارد . به طور خاص ، مقادیر بیشتری از آدنوزین با سطوح پایین‌تر از متیلاسیون DNA همراه بود . محققان همچنین نشان می‌دهند که موش‌های مبتلا به صرع ، سطوح بالاتری از DNA متیله شده را دارند . به طور خاص ، مغز موش صحرایی که ایمپلنت ‌های ابریشمی را دریافت کرده بود ، میزان متیلاسیون DNA را به مغز موش‌های معمولی نشان داد و این بیماری به طور قابل‌توجهی باعث بدتر شدن بیماری صرع در طول زمان شد .
" ما می‌دانیم که mutations وجود دارند که با صرع مرتبط هستند . ویکی Whittemore ، مدیر برنامه ، می‌گوید : " با این حال ، افراد کمی از جمله دکتر Detlev Boison وجود دارند که این نوع کار را انجام می‌دهند و نه تنها روی جهش‌های ژنتیکی تمرکز می‌کنند بلکه این که چگونه ژن‌ها تحت کنترل هستند " .
یکی از روش‌های درگیر در نوع خاصی از صرع ، افزایش فیبر mossy است - - تشکیل مدارهای excitatory جدید در بخشی از مغز که صرع معمولا ً از آن نشات می‌گیرد. در پایان آزمایش ، حیواناتی که ایمپلنت ابریشمی adenosine را درمان کرده بودند ، نسبت به حیواناتی که به آن‌ها دارو داده نشده بود، رشد کمتری نشان دادند . براساس یافته‌های ما ، ۱۰ روز انتقال adenosine مانع از جوانه زدن فیبرها برای حداقل سه ماه در موش‌های صحرایی شد ، ما پیش‌بینی می‌کنیم که فواید درمان adenosine ممکن است بیشتر گسترش یابد . با این حال ، دکتر Boison ، نویسنده ارشد این مقاله از موسسه تحقیقات میراث و OHSU می‌گوید : " با این حال ، این فرض باید در آزمایش‌ها بلند مدت تایید شود که بیش از سه ماه طول می‌کشد ."
موش‌ها تا زمانی که تعدادی از seizures را تجربه کرده بودند ، ایمپلنت را دریافت نکرده بودند . محققان به این نکته اشاره کردند که بسیاری از مطالعات در مورد داروهای ضد صرع اغلب این درمان‌ها را خیلی زود تست می‌کنند " اگر درمان با تحریک به توسعه صرع تداخل داشته باشد ، تحریک تضعیف می‌شود و صرع پس از آن کم‌تر است . دکتر Boison می‌گوید : " با این حال ، این لزوما ً نشان‌دهنده توقف در روند پیشرفت بیماری نیست . " آن‌ها دریافتند که ابریشم آزاد شده adenosine به طور کامل در مدل animal توقیف نشد ، بلکه آن‌ها را چهار برابر کرد .

منبع سایت علم روز