مطالعه انجام‌شده توسط دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ که سطح فعالیت افراد بالغ را در طول ۳۰ سال دنبال کرد ، نشان داد که برخلاف تحقیقات قبلی ، ورزش در میانه زندگی با شایستگی شناختی در سال‌های بعد مرتبط نبوده است.
این یافته حاکی از آن است که فعالیت فیزیکی ممکن است به حفظ عملکرد شناختی کمک نکند ، و یا به اجتناب یا تاخیر در شروع شرایط ناتوان‌کننده‌ای مثل جنون و جنون کمک کند . Alzheimer's بیش از ۳۰ میلیون و بیشتر افراد مسن در سراسر جهان را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد . محققان با هیچ درمان یا درمان شناخته‌شده‌ای در تلاشند تا تدابیری را شناسایی کنند که ممکن است به تاخیر انداختن آغاز یا محدود کردن دسترسی آن کمک کنند .
مطالعه ، که در ژورنال بیماری Alzheimer's به صورت آنلاین ظاهر شد ، متوجه شد که سطوح فعالیت در میان شرکت کنندگان مطالعه در سال‌های بعد با عملکرد شناختی بالا در دو سال بعد همراه بوده‌است . این امر از یافته‌های تحقیق پیشین پشتیبانی می‌کند که ورزش می‌تواند به حفظ آمادگی شناختی در کوتاه‌مدت کمک کند .
آل دن آل گفت : " این مطالعه به ما یادآوری می‌کند که فعالیت فیزیکی همه نوع منافع برای افراد از جمله ارتقای سلامت قلبی عروقی ، مدیریت سطوح بهینه وزن و حفظ تود عضلانی و ماهیچه را دارد . " وی گفت : " متاسفانه این برای ما خیلی زود است که درباره ورزش و ورزش کردن ، به ویژه به عنوان یک اقدام پیشگیرانه بلند مدت بگوییم ."
هیچ درمان یا درمان شناخته‌شده‌ای برای Alzheimer's یا زوال عقل وجود ندارد ، syndromes که شامل کاهش حافظه ، گیجی و در نهایت توانایی محدود برای انجام وظایف روزمره است . تا به امروز هیچ اقدام پیشگیرانه مانند ورزش جسمی ، بازی‌های مغزی و یا رژیم غذایی وجود ندارد که به تاخیر کمک کرده و یا روی هم رفته مانع از آن می‌شود . طبق گفته مراکز کنترل و پیش‌گیری بیماری‌ها در ایالات‌متحده ، حدود ۵ میلیون بزرگ‌سال در حال حاضر با Alzheimer's زندگی می‌کنند و CDC پیش‌بینی می‌کند که این رقم تا سال ۲۰۵۰ به ۱۴ میلیون افزایش خواهد یافت .
محققان به دلیل اجماع رو به رشد که سطح فعالیت فیزیکی به جلوگیری از Alzheimer's کمک می‌کند , با این حال , بسیاری از شواهد برای این تفکر بر مبنای مطالعات مقطعی است که پاسخ‌ها را از یک گروه از شرکت کنندگان در یک نقطه داده‌شده در زمان یا در مدت‌زمان بسیار کوتاهی , معمولا چند سال مقایسه می‌کنند . چنین مطالعاتی می‌تواند برای تایید انجمن‌ها , یا پیوندها , ارزشمند باشد , اما نه در ایجاد رابطه سببیت واقعی به دلیل آنچه که به عنوان علیت معکوس شناخته می‌شود : این امکان وجود دارد که افرادی که در نهایت جنون را توسعه دهند , ممکن است فعالیت فیزیکی خود را کاهش دهند و به عنوان پیشرفت جنون تمرین کنند . That's که در آن مطالعات طولی که به همان گروه از شرکت کنندگان در طول زمان طولانی نگاه می‌کنند , مفیدتر هستند .
محققان از داده‌های مطالعه تطبیقی دانشگاه جان‌هاپکینز استفاده کردند , که دانشجویانی را که در مدرسه پزشکی جانز هاپکینز در بین سال‌های 1948 تا 1964 مورد مطالعه قرار دادند و آن‌ها را با پرسشنامه سالیانه در مورد سلامت کلی خود مورد بررسی قرار دادند. محققان به این نکته توجه دارند که همگنی cohort's - - دانشجویان در یک مدرسه پزشکی انتخابی - - به این معنی است که هر گونه تفاوت در فعالیت فیزیکی و بعدا عملکرد شناختی را نمی توان با تفاوت‌های دیگری در میان شرکت کنندگان توضیح داد .
سن متوسط برای شرکت کنندگان در مطالعه 46 سال در سال 1978 و 77 سال در سال 2008 بود . هر چند سال , پرسشنامه درباره ورزش , فعالیت فیزیکی و محدودیت‌های فیزیکی پرسید . محققان از سال 1978 تا 2008 از 646 شرکت ( 598 مرد , 48 زن ) برای محاسبه آن به اصطلاح معادل متابولیک , که سطح فعالیت فیزیکی را تعیین می‌کنند , مورد استفاده قرار گرفتند . همچنین از شرکت کنندگان پرسیده شد که آیا آن‌ها به طور مرتب برای عرق ورزش می‌کنند .
این تیم آزمایش‌های شناختی را در سال 2008 انجام داد و با استفاده از سوابق پزشکی شرکت کنندگان در سال 2011 برای جنون گل زد . پژوهشگران 28 نفر یا 4.5 درصد از این گروه را شناسایی کرده‌اند .

منبع سایت علم روز